فتح شهر فحل به دست مسلمانان: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ تقویم: فتح شهر فحل به دست مسلمانان را به فتح شهر فحل به دست مسلمانان که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | پس از آن که [[دمشق]] در [[رجب]] سال چهارده هجری قمری بدست مسلمانان و به فرماندهی [[ابوعبیده جراج|ابوعبیده جراج]] با صلح گشوده شد، رومیان دچار رعب و وحشتی عظیم شدند و برای پیشگیری از تهاجمات بعدی مسلمانان، سپاهیان خویش اعم از رومی نژاد و عرب‌های [[مسیحیت|مسیحی]] را گردآورده و تعدادشان را به سی هزار جنگجو رسانیدند و در مکانی به نام "فِحْل" در نزدیکی‌های [[دمشق]] که هم‌اکنون در کشور [[اردن]] قرار دارد متمرکز کرده و قصد یورش به سپاهیان [[اسلام]] را نمودند. | |
| − | پس از آن | ||
| − | + | ابوعبیده که از این خبر آگاهی یافته بود، تعداد هفت هزار رزمنده به فرماندهی [[عمرو بن عاص]] هفت هزار رزمنده به فرماندهی یزید بن ابی‌سفیان و شش هزار تن دیگر به فرماندهی شُرحبیل که جمعاً بیست هزار رزمنده می‌شدند به سوی فحل اعزام کرد. | |
| − | + | رومیان که از آمادگی رزمی مسلمانان باخبر شده بودند، نامه‌ای به امپراتوری روم شرقی نوشته و از او نیروی زیادتری طلبیدند و امپراتور نیز برای آنان نیروهای تازه نفس ارسال کرد و تعدادشان را به شصت هزار نفر رسانید. | |
| − | + | ابوعبیده نامه‌ای به [[خالد بن ولید]] که سرگرم نبرد در [[فلسطین]] بود، نوشت و او را به یاری مبارزان مسلمان در فحل فرستاد و پس از مدتی خود وی نیز با سپاهی به اردن رفت. میان طرفین نمایندگانی رد و بدل شده و به گفتگو پرداختند ولی نتیجه‌ای حاصل نشد و سرانجام چاره کار آنان به شمشیرشان محول گردید. | |
| − | دو سپاه به | + | دو سپاه به یکدیگر حمله آورده و نبرد سختی به راه انداختند ولی دلیری و [[ایمان]] مسلمانان باعث غلبه آنان بر رومیان گردید و رومیان ناچار به عقب‌نشینی شدند. خالد بن ولید با سپاهیان تحت فرماندهی خود فراریان را تعقیب و بسیاری از آنان را از پای درآورد.<ref> الفتوح، ابن اعثم کوفی، ص ۸۳.</ref> |
| − | سرانجام | + | سرانجام این شهر در ۲۸ [[ذی القعده]] سال ۱۴ هجری قمری بدست مسلمانان گشوده شد<ref> فتوح البلدان بلاذری، ج ۱، ص ۱۳۷؛ تاریخ الطبری، ج ۲، ص ۶۲۷.</ref> و از رومیان، هفت هزار افسر و چهار هزار تن از خدمتکارانشان کشته شده و هزاران نفر زخمی و اسیر گردیدند ولی از مسلمانان، تنها هفده نفر به [[شهادت]] رسیدند.<ref> الفتوح، ص ۹۱.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
[[رده:وقایع ماه ذی القعده]] | [[رده:وقایع ماه ذی القعده]] | ||
[[رده:سال ۱۴ هجری قمری]] | [[رده:سال ۱۴ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۷
پس از آن که دمشق در رجب سال چهارده هجری قمری بدست مسلمانان و به فرماندهی ابوعبیده جراج با صلح گشوده شد، رومیان دچار رعب و وحشتی عظیم شدند و برای پیشگیری از تهاجمات بعدی مسلمانان، سپاهیان خویش اعم از رومی نژاد و عرب‌های مسیحی را گردآورده و تعدادشان را به سی هزار جنگجو رسانیدند و در مکانی به نام "فِحْل" در نزدیکی‌های دمشق که هم‌اکنون در کشور اردن قرار دارد متمرکز کرده و قصد یورش به سپاهیان اسلام را نمودند.
ابوعبیده که از این خبر آگاهی یافته بود، تعداد هفت هزار رزمنده به فرماندهی عمرو بن عاص هفت هزار رزمنده به فرماندهی یزید بن ابی‌سفیان و شش هزار تن دیگر به فرماندهی شُرحبیل که جمعاً بیست هزار رزمنده می‌شدند به سوی فحل اعزام کرد.
رومیان که از آمادگی رزمی مسلمانان باخبر شده بودند، نامه‌ای به امپراتوری روم شرقی نوشته و از او نیروی زیادتری طلبیدند و امپراتور نیز برای آنان نیروهای تازه نفس ارسال کرد و تعدادشان را به شصت هزار نفر رسانید.
ابوعبیده نامه‌ای به خالد بن ولید که سرگرم نبرد در فلسطین بود، نوشت و او را به یاری مبارزان مسلمان در فحل فرستاد و پس از مدتی خود وی نیز با سپاهی به اردن رفت. میان طرفین نمایندگانی رد و بدل شده و به گفتگو پرداختند ولی نتیجه‌ای حاصل نشد و سرانجام چاره کار آنان به شمشیرشان محول گردید.
دو سپاه به یکدیگر حمله آورده و نبرد سختی به راه انداختند ولی دلیری و ایمان مسلمانان باعث غلبه آنان بر رومیان گردید و رومیان ناچار به عقب‌نشینی شدند. خالد بن ولید با سپاهیان تحت فرماندهی خود فراریان را تعقیب و بسیاری از آنان را از پای درآورد.[۱]
سرانجام این شهر در ۲۸ ذی القعده سال ۱۴ هجری قمری بدست مسلمانان گشوده شد[۲] و از رومیان، هفت هزار افسر و چهار هزار تن از خدمتکارانشان کشته شده و هزاران نفر زخمی و اسیر گردیدند ولی از مسلمانان، تنها هفده نفر به شهادت رسیدند.[۳]
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
