غیرت: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==معنای غیرت== | |
| − | + | غیرت یکی از فضایل اخلاقی است که موجب می شود انسان دین، آبرو، مال، ناموس و هر آنچه را که مورد علاقه اوست یا برایش مقدس و ارزشمند است از دستبرد و تجاوز دیگران محافظت نماید. (ر.ک. معراج السعاده، ص 461؛ مجمع البحرين، ج 3، ص 234) | |
| − | + | ==حدود غیرت== | |
| − | + | غیرت ورزی حد و حدودی دارد و افراط و تفریط در آن پیامدهای نامطلوبی برای فرد و خانواده و جامعه به وجود خواهد آوردبه عبارت دیگر غیرت تا زمانی یک فضیلت اخلاقی به حساب می آید و کارکرد مثبت اجتماعی و اخلاقی دارد که در حدود عقل و شرع قرار داشته باشد. | |
| − | + | به عنوان نمونه آداب و رسوم سخت گیرانه بعضی از اقوام درباره یک امر مشروع مانند خواستگاری و ازدواج که مورد تأیید شرع و عقل است نوعی خروج افراط گونه از محدوده غیرت ممدوح به حساب می آید. امام صادق(ع) می فرماید: {{متن حدیث|«لاغیرة فى الحلال»}}<ref>الكافي : 5/537/1.</ref>؛ در امور حلال،غیرت ورزى، نابجاست» | |
| − | + | همچنین در جایی که هیچ امر مشکوکی مبنی بر تجاوز به حریم شخصی انسان وجود ندارد غیرت ورزی بی معناست. پیامبر(ص) فرمود: {{متن حدیث|««مِنَ الغَیرَة ما یُحِبُّ اللّهُ، وَ مِنها ما یَکرَهُ اللّهُ، فَاَمّا ما یُحِبُّ فَالغَیرَةُ فِى الرَّیبَةِ، وَ اَمّا ما یَکرَهُ فَالغَیرَةُ فِى غَیرِ الرَّیبَة»}}<ref>كنز العمّال : 7067</ref>؛غیرت بر دو گونه است، نوعى از آن را خدا دوست دارد و نوعى از آن را دوست ندارد، اما آن غیرتى را که خدا دوست دارد، غیرتى است که در موارد مشکوک ( مى باشد، و اما آنچه از غیرت را که دوست ندارد غیرتى است که در غیر این موارد باشد» | |
| − | + | ===افراط در غیرت=== | |
| − | + | افراط در غیرت زمانی است که انسان دچار سوء ظن و بدگمانی نسبت به دیگران شود. ملا احمد نراقی می گوید: «صفت غیرت اگر چه خوب، و در نظر شرع و عقل مستحسن ومرغوب است، اما باید که به حد افراط نرسد و آدمی به نحوی نشود که بی سبب به اهل خود بدگمان، و بر ایشان تنگ بگیرد، و در صدد تجسس باطن ایشان برآید» <ref>معراج السعادة، متن، ص: 224</ref> همچنین از نشانه های سوء ظن و افراط در غیرت ورزی این است که انسان به تجسس در امور شخصی دیگران بپردازد. | |
| − | + | افراط در غیرت ورزی نه تنها موجب حفظ حریم ها نمی شود که نتیجه عکس هم خواهد داشت. امام علی(ع) می فرمایند: {{متن حدیث|«ایّاک والتّغایر فى غیر موضع الغیرة، فانّ ذلک یدعو الصّحیحة الى السقم و البریّة الى الرّیب»}}<ref>بحار الأنوار : ج 103 ص 252 ح 54</ref>؛از غیرت ورزى در غیر موردش پرهیز کن، زیرا این گونه غیرت (افراطى) سبب گرفتارى و انحراف افراد درستکار از آنان شده، و موجب آن مى‌شود که افراد بىگناه در معرض تهمت قرار گیرند.» | |
| − | + | ==بي غيرتی== | |
| − | + | آنسوی افراط در غیرت ورزی بی غیرتی و بی تفاوتی نسبت به تجاوز بیگانه به حریم دین و ناموس و مال انسان است. پیشوایان دین اسلام بی غیرتی را به شدت مذموم دانسته اند.رسول خدا (ص) می فرمایند:{{متن حدیث|«جدع الله انف من لايغار من المؤمنين و المسلمين»}}؛ <ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 536</ref> خداي متعال بيني كسي را كه (به حريم خويش) غيرت نورزد، قطع مي كند» همچنین امیرمؤمنان (ع) فرمود: {{متن حدیث|«من لایغار فانّه منکوس القلب»}}<ref>وسائل الشيعة، ج20، ص: 238</ref>؛ کسى که غیرت نورزد قلب چنین فردى واژگونه است.» | |
| − | |||
| − | |||
| − | == | ||
| − | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
[[رده:صفات پسندیده]] | [[رده:صفات پسندیده]] | ||
[[رده:اخلاق فردی]] | [[رده:اخلاق فردی]] | ||
[[رده:اخلاق خانواده]] | [[رده:اخلاق خانواده]] | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۴۳
معنای غیرت
غیرت یکی از فضایل اخلاقی است که موجب می شود انسان دین، آبرو، مال، ناموس و هر آنچه را که مورد علاقه اوست یا برایش مقدس و ارزشمند است از دستبرد و تجاوز دیگران محافظت نماید. (ر.ک. معراج السعاده، ص 461؛ مجمع البحرين، ج 3، ص 234)
حدود غیرت
غیرت ورزی حد و حدودی دارد و افراط و تفریط در آن پیامدهای نامطلوبی برای فرد و خانواده و جامعه به وجود خواهد آوردبه عبارت دیگر غیرت تا زمانی یک فضیلت اخلاقی به حساب می آید و کارکرد مثبت اجتماعی و اخلاقی دارد که در حدود عقل و شرع قرار داشته باشد. به عنوان نمونه آداب و رسوم سخت گیرانه بعضی از اقوام درباره یک امر مشروع مانند خواستگاری و ازدواج که مورد تأیید شرع و عقل است نوعی خروج افراط گونه از محدوده غیرت ممدوح به حساب می آید. امام صادق(ع) می فرماید: «لاغیرة فى الحلال»[۱]؛ در امور حلال،غیرت ورزى، نابجاست» همچنین در جایی که هیچ امر مشکوکی مبنی بر تجاوز به حریم شخصی انسان وجود ندارد غیرت ورزی بی معناست. پیامبر(ص) فرمود: ««مِنَ الغَیرَة ما یُحِبُّ اللّهُ، وَ مِنها ما یَکرَهُ اللّهُ، فَاَمّا ما یُحِبُّ فَالغَیرَةُ فِى الرَّیبَةِ، وَ اَمّا ما یَکرَهُ فَالغَیرَةُ فِى غَیرِ الرَّیبَة»[۲]؛غیرت بر دو گونه است، نوعى از آن را خدا دوست دارد و نوعى از آن را دوست ندارد، اما آن غیرتى را که خدا دوست دارد، غیرتى است که در موارد مشکوک ( مى باشد، و اما آنچه از غیرت را که دوست ندارد غیرتى است که در غیر این موارد باشد»
افراط در غیرت
افراط در غیرت زمانی است که انسان دچار سوء ظن و بدگمانی نسبت به دیگران شود. ملا احمد نراقی می گوید: «صفت غیرت اگر چه خوب، و در نظر شرع و عقل مستحسن ومرغوب است، اما باید که به حد افراط نرسد و آدمی به نحوی نشود که بی سبب به اهل خود بدگمان، و بر ایشان تنگ بگیرد، و در صدد تجسس باطن ایشان برآید» [۳] همچنین از نشانه های سوء ظن و افراط در غیرت ورزی این است که انسان به تجسس در امور شخصی دیگران بپردازد. افراط در غیرت ورزی نه تنها موجب حفظ حریم ها نمی شود که نتیجه عکس هم خواهد داشت. امام علی(ع) می فرمایند: «ایّاک والتّغایر فى غیر موضع الغیرة، فانّ ذلک یدعو الصّحیحة الى السقم و البریّة الى الرّیب»[۴]؛از غیرت ورزى در غیر موردش پرهیز کن، زیرا این گونه غیرت (افراطى) سبب گرفتارى و انحراف افراد درستکار از آنان شده، و موجب آن مى‌شود که افراد بىگناه در معرض تهمت قرار گیرند.»
بي غيرتی
آنسوی افراط در غیرت ورزی بی غیرتی و بی تفاوتی نسبت به تجاوز بیگانه به حریم دین و ناموس و مال انسان است. پیشوایان دین اسلام بی غیرتی را به شدت مذموم دانسته اند.رسول خدا (ص) می فرمایند:«جدع الله انف من لايغار من المؤمنين و المسلمين»؛ [۵] خداي متعال بيني كسي را كه (به حريم خويش) غيرت نورزد، قطع مي كند» همچنین امیرمؤمنان (ع) فرمود: «من لایغار فانّه منکوس القلب»[۶]؛ کسى که غیرت نورزد قلب چنین فردى واژگونه است.»
پانویس
