عزالدین سید حسین عاملی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ عزالدين سيد حسين را به عزالدین سید حسین عاملی منتقل کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
حسین بن محمد بن حسین بن علی از احفاد [[ابراهیم مجاب]] عموزاده سید مرتضی، یکی از علمای بزرگ ما در قرن دهم هجری است. عزالدین دانشمندی [[فقیه]] و محققی کامل در معارف اسلامی بود که به سال ۹۰۶ در قراء جبل عامل [[لبنان]] به جهان دیده گشود.  
+
'''«عزالدین سید حسین بن محمد عاملی»''' از نوادگان [[ابراهیم مجاب|سید ابراهیم مجاب]] و یکی از علمای بزرگ [[شیعه]] در قرن دهم هجری است.  
 +
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = عزالدین سید حسین عاملی
 +
||تصویر=
 +
||زادروز =  ۹۰۶ قمری
 +
|زادگاه = جبل عامل، لبنان
 +
|وفات =  ۹۶۳ قمری
 +
|مدفن =  لبنان
 +
|اساتید = علی بن احمد عاملی، سید حسن موسوی عاملی، [[محقق ميسی عاملی|محقق میسی عاملی]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار =
 +
}}
 +
وی دانشمندی [[فقیه]] و محققی کامل در معارف [[اسلام|اسلامی]] بود که به سال ۹۰۶ قمری در قراء جبل عامل [[لبنان]] به جهان دیده گشود.  
  
وی نخست از محضر درس علی بن احمد پدر [[شهید ثانی]] بهره مند بود، سپس سالها از محضر سید حسن موسوی عاملی و [[محقق ميسی عاملی|محقق میسی]] (متوفای ۹۳۸ هجری) استفاده نمود و خود از فقیهان مشهور معاصر با شهید ثانی و داماد ارجمند او بود. شهید او را خیلی گرامی و بر خود مقدم می داشت و در بین مردم مقامی ارجمند یافت.  
+
عزالدین نخست از محضر درس علی بن احمد پدر [[شهید ثانی]] بهره مند شد، سپس سالها از محضر سید حسن موسوی عاملی و [[محقق ميسی عاملی|محقق میسی عاملی]] (متوفای ۹۳۸ هجری) استفاده نمود و خود از فقیهان مشهور معاصر با شهید ثانی و داماد ارجمند او بود. شهید او را خیلی گرامی و بر خود مقدم می داشت و در بین مردم مقامی ارجمند یافت.  
  
[[علامه امینی]] در [[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیله]] در مورد این شخصیت چنین می نویسد: عزالدین حسین بن محمد... از خاندان [[امام موسی کاظم علیه السلام|موسی بن جعفر]] علیه السلام یعنی از خاندانی که ریشه به اعماق سرزمینهای مجد و شرف و بزرگی دوانیده و طی قرون و اعصار موقعیت مهمی از جامعه دانش تقوی پوشیده و از این دودمان گلهای متعدد در هر گوشه جهان روئیده و همگان پرچمدار [[دین]] و راستی و فضیلت بوده اند. صاحب ترجمه عزالدین سید حسین اولین دانشمند و فقیهی است که از این دودمان به فضل [[شهادت در راه خدا|شهادت]] نائل آمد و در سال ۹۶۳ هجری در شب نهم [[ماه رجب|رجب]] در شهر صیدا به زهر جفا مسمومش نمودند، رحمة الله علیه.
+
[[علامه امینی]] در [[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیله]] در مورد این شخصیت چنین می نویسد: عزالدین حسین بن محمد... از خاندان [[امام موسی کاظم علیه السلام|موسی بن جعفر]] علیه السلام یعنی از خاندانی که ریشه به اعماق سرزمینهای مجد و شرف و بزرگی دوانیده و طی قرون و اعصار موقعیت مهمی از جامعه دانش [[تقوی]] پوشیده و از این دودمان گلهای متعدد در هر گوشه جهان روئیده و همگان پرچمدار [[دین]] و راستی و فضیلت بوده اند. عزالدین سید حسین اولین دانشمند و فقیهی است که از این دودمان به فضل [[شهادت در راه خدا|شهادت]] نائل آمد و در سال ۹۶۳ هجری در شب نهم [[ماه رجب|رجب]] در شهر صیدا به زهر جفا مسمومش نمودند، رحمة الله علیه.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
* پایگاه شعائر.
+
*پایگاه شعائر.
  
 
[[رده: علمای قرن دهم]]
 
[[رده: علمای قرن دهم]]
 +
[[رده: علمای شهید]]
 +
[[رده: فقیهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۱

«عزالدین سید حسین بن محمد عاملی» از نوادگان سید ابراهیم مجاب و یکی از علمای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری است.

نام کامل عزالدین سید حسین عاملی
زادروز ۹۰۶ قمری
زادگاه جبل عامل، لبنان
وفات ۹۶۳ قمری
مدفن لبنان

Line.png

اساتید

علی بن احمد عاملی، سید حسن موسوی عاملی، محقق میسی عاملی،...



وی دانشمندی فقیه و محققی کامل در معارف اسلامی بود که به سال ۹۰۶ قمری در قراء جبل عامل لبنان به جهان دیده گشود.

عزالدین نخست از محضر درس علی بن احمد پدر شهید ثانی بهره مند شد، سپس سالها از محضر سید حسن موسوی عاملی و محقق میسی عاملی (متوفای ۹۳۸ هجری) استفاده نمود و خود از فقیهان مشهور معاصر با شهید ثانی و داماد ارجمند او بود. شهید او را خیلی گرامی و بر خود مقدم می داشت و در بین مردم مقامی ارجمند یافت.

علامه امینی در شهداء الفضیله در مورد این شخصیت چنین می نویسد: عزالدین حسین بن محمد... از خاندان موسی بن جعفر علیه السلام یعنی از خاندانی که ریشه به اعماق سرزمینهای مجد و شرف و بزرگی دوانیده و طی قرون و اعصار موقعیت مهمی از جامعه دانش تقوی پوشیده و از این دودمان گلهای متعدد در هر گوشه جهان روئیده و همگان پرچمدار دین و راستی و فضیلت بوده اند. عزالدین سید حسین اولین دانشمند و فقیهی است که از این دودمان به فضل شهادت نائل آمد و در سال ۹۶۳ هجری در شب نهم رجب در شهر صیدا به زهر جفا مسمومش نمودند، رحمة الله علیه.

منابع

  • پایگاه شعائر.