سوره غاشیه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سوره الغاشيه در مکه نازل شده و به اجماع مفسّرين و قاريان 26 آيه است.

فضيلت آن

ابىّ بن كعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روايت نموده كه فرمود: هر كس آن را قرائت كند خداوند حساب آن را آسان كشد.

ابوبصير از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود هر كس ادامه دهد قرائت (هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ) را در نمازهاى واجب و يا نافله‌اش خداوند او را در دنيا و آخرت مشمول رحمت خود فرموده و او را در روز قيامت ايمنى از عذاب و شكنجه‌هاى آتش دهد.

محتوای سوره

سوره غاشيه سوره انذار و بشارت است و" غاشيه" همان روز قيامت است كه بر مردم از هر سو احاطه پيدا مى‌كند و در اين سوره قيامت را با شرح حال مردم توصيف مى‌كند از اين جهت كه به دو دسته تقسيم می‌شوند سعيدها و شقی‌ها و هر طائفه‌اى در جايى كه برايشان آماده شده مستقر میگردند يكى در بهشت و ديگرى در دوزخ و رشته كلام بدينجا كشيده می‌شود كه رسول خدا (ص) را دستور میدهد كه مردم را تذكر دهد به اينكه مقام ربوبى چه فنونى از تدبير در اين عالم بكار برده، فنونى كه هر يك دلالت دارد بر ربوبيت او براى همه عالم و براى خصوص ايشان و اينكه بازگشتشان به سوى او و حسابرسى اعمالشان با او است [۱]

پانویس

  1. ترجمه الميزان، ج‌20، ص: 456

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص32.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌20، ص: 456، قم 1374.

پیوست

متن و ترجمه سوره