سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم‌السلام (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
جز (اولویت بندی و رتبه بندی) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
[[پرونده:Ketab286.jpg|بندانگشتی|سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم‌السلام]] | [[پرونده:Ketab286.jpg|بندانگشتی|سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم‌السلام]] | ||
| − | '''سازمان | + | کتاب «'''سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم السلام»''' نوشته محمدرضا جبارى یکى از محققان حوزوى است. این کتاب که به دلیل ابتکارى بودن و اهمیت موضوعش در برخى محافل علمى برگزیده شده است، با شیوه‌اى علمى و مستند به بررسى موضوع وکالت در عصر [[ائمه اطهار|ائمه]] (علیهم السلام) و وکلاى ایشان مى‌پردازد. |
| − | مؤلف درباره اثر خود | + | == معرفی کتاب == |
| + | مؤلف درباره اثر خود مى‌گوید: | ||
| − | + | نام کتابش را به این دلیل انتخاب کرده است که وکلاى [[ائمه اطهار|ائمه]] از زمان [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] (علیه السلام) یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده‌هاى میانى مسئولینى داشتند که از آنها به عنوان «وکلاى ارشد» نام برده مى‌شود که ایشان معاونان ائمه (علیهم السلام) در رهبرى سازمان بوده‌اند. نمونه‌هایى هم براى این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگى‌هایى که براى سازمان برمى‌شمرند و نیز شرایط آن زمان، مى‌توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعى را براى [[شیعه|شیعیان]] و امامان [[معصوم]] (علیهم السلام) داشته‌اند، چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیماً مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث مى‌شد هم امام به زحمت بیفتند، هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران [[غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)|غیبت]]، نقش تمهیدى براى ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر مى‌شود و نقش اجتماعى و نقش مبارزاتى بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه‌هایى که از طرف ائمه به ایشان مى‌رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفى مى‌کردند و نقشه آنها را برملا مى‌ساختند. | |
| + | مؤلف از منابع فراوانى بهره گرفته است، هر چند در میان این منابع برخى قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخى و به شیوه علمى تدوین شده است، لیکن خالى از پیش‌فرض‌هاى [[علم کلام|کلامى]] نیست و استناد به برخى منابع نشانه این رویکرد است. | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | ویکی نور | + | |
| + | * ویکی نور | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۶
کتاب «سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه علیهم السلام» نوشته محمدرضا جبارى یکى از محققان حوزوى است. این کتاب که به دلیل ابتکارى بودن و اهمیت موضوعش در برخى محافل علمى برگزیده شده است، با شیوه‌اى علمى و مستند به بررسى موضوع وکالت در عصر ائمه (علیهم السلام) و وکلاى ایشان مى‌پردازد.
معرفی کتاب
مؤلف درباره اثر خود مى‌گوید:
نام کتابش را به این دلیل انتخاب کرده است که وکلاى ائمه از زمان امام صادق (علیه السلام) یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده‌هاى میانى مسئولینى داشتند که از آنها به عنوان «وکلاى ارشد» نام برده مى‌شود که ایشان معاونان ائمه (علیهم السلام) در رهبرى سازمان بوده‌اند. نمونه‌هایى هم براى این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگى‌هایى که براى سازمان برمى‌شمرند و نیز شرایط آن زمان، مى‌توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعى را براى شیعیان و امامان معصوم (علیهم السلام) داشته‌اند، چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیماً مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث مى‌شد هم امام به زحمت بیفتند، هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران غیبت، نقش تمهیدى براى ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر مى‌شود و نقش اجتماعى و نقش مبارزاتى بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه‌هایى که از طرف ائمه به ایشان مى‌رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفى مى‌کردند و نقشه آنها را برملا مى‌ساختند.
مؤلف از منابع فراوانى بهره گرفته است، هر چند در میان این منابع برخى قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخى و به شیوه علمى تدوین شده است، لیکن خالى از پیش‌فرض‌هاى کلامى نیست و استناد به برخى منابع نشانه این رویکرد است.
منابع
- ویکی نور
