رجال ابن داود (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی '''نویسنده:''' محمدرضا ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

تقى الدین ابو محمدحسن بن على بن داوود حلى.(م 707 ق)

زندگی‌نامه و اظهارنظرها:

وى عالم فاضل، فقیه جلیل القدر، محقق عظیم الشأن و ادیب نامدارى است كه در اجازات و معاجم به «سلطان العلماء» و «تاج المحدثین والفقهاء» شهرت یافته است. بدون تردید این اوصاف بر وى صادق است. وى یكى از چهره هاى شناخته شده و معروف شیعه و یكى از همفكران معاصر خود مرحوم علامه حلى مى باشد.

اقوال علما در تجلیل و تعظیم وى بیش از آن است كه بتوان همه آن‌ها را ذكر كرد. از باب نمونه قول دو تن از اعاظم را مى آوریم. شهید ثانى چنین مى فرماید: «الشیخ الفقیه الادیب النحوى العروضى ملك العلماء والشعراء والادباء». مرحوم حر عاملى در امل الامل مى فرماید: «كان عالماً فاضلاً جلیلاً محققاً متبحراً و...».

استادان:

مرحوم محقق حلى (صاحب شرایع)، سید جمال الدین احمد بن طاووس، سید عبدالكریم بن سید احمد بن طاووس، امام نجم الدین ابوالقاسم جعفر بن حسن، شیخ مفیدالدین محمد بن على بن محمد بن جهیم اسدى و...

شاگردان:

رضى الدین ابوالحسن على بن احمد بن یحیى مزیدى حلى، شیخ زین الدین على بن احمد بن طراد مطارآبادى.

تألیفات:

غیر از كتاب مذكور، كتاب دیگرى از ایشان موجود نیست؛ ولى كتاب تحصیل المنافع و اثرى منظوم را هم از وى دانسته اند.

معرفى اجمالى كتاب:

شهید ثانى فرموده است: «سلك فیه مسلكاً لم یسبقه احد من الاصحاب؛ ایشان در رجال راهى را پیموده كه هیچ كدام از اعاظم شیعه نپیموده اند».

اما درباره شیوه مؤلف، مفیدترین بیان از مرحوم حر عاملى است كه مى فرماید: «سلوكه فى كتاب الرجال انه رتبه على الحروف الاول فالاول فى الاسماء و اسماء الاباء والاجداد و جمع جمیع ما وصل الیه من كتب الرجال مع حسن الترتیب و زیادة التهذیب».

بعد شیخ حر عاملى مى گوید: ابن داوود از آثار این بزرگان بهره گرفته است: شیخ طوسى، نجاشى، كشى، ابن نضائرى، برقى، عقیقى، ابن عقده، فضل بن شاذان و ابن عبدون و مؤلف براى نام هر یك از این بزرگان علامتى گذاشته است و در اثر خود آن علامت را بكار برده است.

وضعیت نشر:

این كتاب در المطبعة الحیدریة النجف الاشرف به چاپ رسیده است.