حیّ (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

حىّ، از اسما و صفات خداوند و به معناى داراى حيات ثابت است. اين كلمه مانند هر صفت مشبّهه دلالت بر دوام دارد. حيات خداوند حيات حقيقى و عين ذات اوست و عارض شدن مرگ بر او محال است.

صفت حىّ در آيات ذيل مطرح شده است: سوره بقره(2)/ 255؛ سوره آل عمران(3)/ 2؛ سوره طه(20)/ 111؛ سوره فرقان(25)/ 58؛ سوره غافر(40)/ 65.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 218.