تشهد: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | ||
| + | «تشهّد» یکی از اجزای [[نماز]] به حساب می آید و عبارت است از شهادت به یگانگى [[الله|خداوند]] و نفى شریک براى او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (صلى اللّه علیه و آله) و [[صلوات]] بر آن حضرت و خاندان پاک او.<ref>جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۵-۲۴۶.</ref> | ||
| − | + | تشهد در نمازهاى دو [[رکعت|رکعتى]] بعد از [[سجده]] دوم از رکعت دوم؛ و در نماز سه رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم؛ و در نمازهاى چهار رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم؛ و در نماز یک رکعتىِ وتر بعد از سجده دوم از تنها رکعت این نماز انجام مى‌شود. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | تشهد در نمازهاى دو | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | تشهد در نماز «رُکن» نیست؛ از این‌رو، ترک سهوى آن موجب بطلان نماز نمى‌شود.<ref>جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۶-۲۴۸.</ref> | ||
| + | |||
| + | این عمل در نماز به صورت نشسته<ref>جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۸.</ref> و با گفتن این عبارات انجام می شود: {{متن حدیث|«أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشَرِیک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»}}. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]، جمعى از پژوهشگران، ج ۴، صص ۴۹۵-۴۹۴. |
| − | |||
[[رده:واجبات نماز]] | [[رده:واجبات نماز]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۴
«تشهّد» یکی از اجزای نماز به حساب می آید و عبارت است از شهادت به یگانگى خداوند و نفى شریک براى او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله) و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او.[۱]
تشهد در نمازهاى دو رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم؛ و در نماز سه رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم؛ و در نمازهاى چهار رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم؛ و در نماز یک رکعتىِ وتر بعد از سجده دوم از تنها رکعت این نماز انجام مى‌شود.
تشهد در نماز «رُکن» نیست؛ از این‌رو، ترک سهوى آن موجب بطلان نماز نمى‌شود.[۲]
این عمل در نماز به صورت نشسته[۳] و با گفتن این عبارات انجام می شود: «أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشَرِیک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جمعى از پژوهشگران، ج ۴، صص ۴۹۵-۴۹۴.
