امامزاده سید جلال‌الدین شیراز: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « جلال‌الدين بن علی زين‌العابدين، معروف به سيدالحرمين و امامزاده زنجيری در...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
جلال‌الدين بن علی زين‌العابدين، معروف به سيدالحرمين و امامزاده زنجيری در شيراز، محله گود عربان و جنب مسجد نصيرالملك واقع شده است.
+
امامزاده «سید جلال‌الدین بن [[زید بن علی بن الحسین]] علیه‌السلام»، معروف به «سیدالحرمین» و «امامزاده زنجیری» از امامزاده‌های [[شیراز]] است که در محله گود عربان در خیابان لطفعلی خان زند و در کنار [[مسجد]] نصیرالملک قرار دارد.  
بقعه اين امامزاده توسط نصيرالملك ساخته شده كه گنبد بقعه كاشیكاری و مرقد آن را معجری از جنس نقره و استيل در برگرفته است.
+
[[پرونده:امامزاده زنجیری.jpg|بندانگشتی|امامزاده سید جلال‌الدین، شیراز]]
علت ناميدن اين امامزاده، به سيدالحرمين و امامزاده زنجيری، به دليل اعتقاد فراوان ميرزا حسن‌خان نصيرالملك فرزند علی اكبرقوام حكمران فارس در زمان قاجار، به اين امامزاده است. به طوری كه حكايت میكنند نصيرالملك، افراد متهم را در اين امامزاده زنجير میكرده و اگر زنجير پاره می‌شد علامت بی‌گناهی شخص متهم بود در غير اين صورت متهم، گناهكار شناخته می‌شد.
 
يادآور می‌شود، شيرازی‌ها شب‌های سه ‌شنبه برای انجام نذر و نياز و برآوردن حاجات در اين امامزاده حضور به هم می ‌رسانند.
 
آرامگاه امامزاده زنجیری مربوط به دوره قاجار - دوره پهلوی است و در شیراز، خیابان لطفعلی خان زند، جنب مسجد نصیر الملک واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۲۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
 
  
==منبع==
+
آرامگاه امامزاده سید جلال الدین مربوط به دوره قاجار است. بقعه این امامزاده توسط نصیرالملک فرزند علی اکبر قوام حکمران فارس در زمان قاجار ساخته شده است.
  
«دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران ‌شهر»، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران
+
شهرت یافتن این امامزاده به سیدالحرمین و امامزاده زنجیری از آن روست که نقل شده نصیرالملک به علت اعتقاد زیاد به این امامزاده، متهمان را در آنجا زنجیر می کرده و در صورت پاره شدن زنجیر، بی گناهی مظنون اثبات می شد و اگر این طور نبود، شخص به عنوان گناهکار شناخته می شد. امروزه زنجیر مذکور، در بالا ورودی حیاط این آستان مطهر قرار داده شده است.
  
[http://www.al-shia.org/html/far/2ahl/emamzade/fars/09.htm سایت الشیعه]
+
دیواره‌های این امامزاده که در گذشته در میان یک قبرستان بوده، طاق نماست و به وسیله دری به حیاط مسجد نصیرالملک مرتبط می‌شود. این بنا دارای گنبدی است مرتفع که بر روی آن کاشی‌کاری شده،  فضای درون بقعه نیز آیینه‌کاری و شیشه‌کاری شده است. بر روی سنگ قبر، معجری از جنس مس، نقره و استیل قرار گرفته است.
 +
 
 +
شيرازی‌ها شب‌های سه ‌شنبه برای انجام [[نذر]] و نياز و برآوردن حاجات در اين امامزاده حضور به هم می ‌رسانند. این امامزاده در سال ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۲۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی [[ایران]] به ثبت رسیده است.
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران ‌شهر، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران.
 +
* [http://www.al-shia.org/html/far/2ahl/emamzade/fars/09.htm سایت الشیعه].
  
 
[[رده: امامزاده های فارس]]
 
[[رده: امامزاده های فارس]]

نسخهٔ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۲

امامزاده «سید جلال‌الدین بن زید بن علی بن الحسین علیه‌السلام»، معروف به «سیدالحرمین» و «امامزاده زنجیری» از امامزاده‌های شیراز است که در محله گود عربان در خیابان لطفعلی خان زند و در کنار مسجد نصیرالملک قرار دارد.

امامزاده سید جلال‌الدین، شیراز

آرامگاه امامزاده سید جلال الدین مربوط به دوره قاجار است. بقعه این امامزاده توسط نصیرالملک فرزند علی اکبر قوام حکمران فارس در زمان قاجار ساخته شده است.

شهرت یافتن این امامزاده به سیدالحرمین و امامزاده زنجیری از آن روست که نقل شده نصیرالملک به علت اعتقاد زیاد به این امامزاده، متهمان را در آنجا زنجیر می کرده و در صورت پاره شدن زنجیر، بی گناهی مظنون اثبات می شد و اگر این طور نبود، شخص به عنوان گناهکار شناخته می شد. امروزه زنجیر مذکور، در بالا ورودی حیاط این آستان مطهر قرار داده شده است.

دیواره‌های این امامزاده که در گذشته در میان یک قبرستان بوده، طاق نماست و به وسیله دری به حیاط مسجد نصیرالملک مرتبط می‌شود. این بنا دارای گنبدی است مرتفع که بر روی آن کاشی‌کاری شده، فضای درون بقعه نیز آیینه‌کاری و شیشه‌کاری شده است. بر روی سنگ قبر، معجری از جنس مس، نقره و استیل قرار گرفته است.

شيرازی‌ها شب‌های سه ‌شنبه برای انجام نذر و نياز و برآوردن حاجات در اين امامزاده حضور به هم می ‌رسانند. این امامزاده در سال ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۲۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

منابع

  • دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران ‌شهر، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران.
  • سایت الشیعه.