مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابوالاملاک: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
او فرزند [[عبدالله بن عباس]] است که در سال 40 هجری متولد شد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام نام او را علی و کنیه اش را ابوالحسن نهاد.<ref>تهذيب التهذيب، ج‏7، ص: 358</ref> نقل است زمانی که [[امام علی علیه السلام]] کودک را به دست پدرش ابن عباس می داد فرمود: «خذه اليك ابا الاملاك؛ بگير پدر پادشاهان را» <ref>روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، ج‏5، ص: 160</ref>
+
{{خوب}}
 +
'''«ابو الأملاک»''' لقب «علی» فرزند [[عبدالله بن عباس]] است که در سال ۴۰ هجری متولد شد. [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]] علیه‌السلام نام او را علی و [[کنیه]]‌اش را ابوالحسن نهاد.<ref>تهذیب التهذیب، ج‏۷، ص: ۳۵۸</ref>
  
و این اشاره ای بود از سوی امام که فرزندان این کودک پادشاهانی خواهند بود. این سخن امام به حقیقت پیوست و از نسل او [[خلفای عباسی]] پدید آمدند.
+
نقل است زمانی که امام علی علیه السلام کودک را به دست پدرش ابن عباس می داد فرمود: «خُذهُ الیک أبا الاملاک؛ بگیر پدر پادشاهان را».<ref>روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ج‏۵، ص: ۱۶۰</ref> و این اشاره ای بود از سوی امام که فرزندان این کودک پادشاهانی خواهند بود. این سخن امام به حقیقت پیوست و از نسل ابن عباس، [[خلفای عباسی]] پدید آمدند.
ابن عباس غیر از او فرزند دیگری نداشت <ref>المقفى الكبير، ج‏4، ص: 78</ref>
+
ابن عباس غیر از او فرزند دیگری نداشت.<ref>المقفى الکبیر، ج‏۴، ص: ۷۸</ref>
  
علی بن عبدالله بن عباس فردی دانشمند، عابد و زاهد بود. طبق برخی از نقل های اغراق آمیز در هر شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند یا هزار سجده به جا می آورد<ref>نک:المقفى الكبير، ج‏4، ص: 78</ref> از آنجا که نام و کنیه او مانند نام و کنیه امام علی علیه السلام بود بنی امیه او را برای تغییر نام و کنیه تحت فشار قرار دادند. به همین دلیل او کنیه اش را به ابو محمد تغییر داد اما حاضر به تغییر نام نشد. <ref>روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، ج‏5، ص: 160</ref>  
+
علی بن عبدالله بن عباس فرزندانی داشت با نامهای: محمد، عبداللّه، عبدالصمد، اسماعیل، عیسى، داود، صالح، سلیمان، اسحاق و یحیى؛<ref>الکنى و الألقاب، ج‏۱، ص: ۳۴۹</ref> و محمد، پدر [[ابوالعباس سفاح|سفّاح]] و [[منصور (خلیفه عباسی)|منصور]]، دو خلیفه نخستین [[عباسیان]] است.
 +
 
 +
از آنجا که نام و [[کنیه]] «علی بن عبدالله» مانند نام و کنیه [[امام علی]] علیه السلام بود، [[عبدالملک بن مروان]] پنجمین خلیفه [[بنی امیه|اموی]] او را برای تغییر نام و کنیه تحت فشار قرار داد. به همین دلیل او کنیه اش را به ابومحمد تغییر داد، اما حاضر به تغییر نام نشد.<ref>روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ج‏۵، ص: ۱۶۰</ref>  
 
    
 
    
علي بن عبد اللّه در سال 117 ه ق در قریه حُمَیمَه در مسیر [[مدینه]] به [[دمشق]] وفات یافت. او فرزندانی داشت با نامهای:عبد اللّه، عبدالصمد، اسماعيل، عيسى، داود، صالح، سليمان، اسحاق، محمد و يحيى <ref>الكنى و الألقاب (مكتبة الصدر)، ج‏1، ص: 349</ref>
+
علی بن عبداللّه بن عباس فردی عالم، عابد و زاهد بود. طبق برخی از نقل های اغراق آمیز، در هر شبانه‌روز هزار رکعت [[نماز]] می خواند یا هزار [[سجده]] به جا می آورد.<ref>نک:المقفى الکبیر، ج‏۴، ص: ۷۸</ref> وی سرانجام در سال ۱۱۷ هجری در قریه حُمَیمَه در مسیر [[مدینه]] به [[دمشق]] وفات یافت.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*سید محمدباقر خوانسارى، روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ایران - قم، ۱۳۹۰ ه.ق.
*خوانسارى، محمد باقر بن زين العابدين، روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، 8جلد، دهاقانى (اسماعيليان) - ايران - قم، چاپ: 1، 1390 ه.ق.
+
*ابن حجر عسقلانى، تهذیب التهذیب، دار صادر - لبنان - بیروت، ۱۳۲۵ ه.ق.
*ابن حجر عسقلانى، احمد بن على، تهذيب التهذيب، 12جلد، دار صادر - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1325 ه.ق.
+
*شیخ عباس قمى، الکنى و الألقاب، مکتبة الصدر - ایران - تهران، ۱۳۶۸ ه.ش.
*قمى، عباس، الكنى و الألقاب (مكتبة الصدر)، 3جلد، مكتبة الصدر - ايران - تهران، چاپ: 5، 1368 ه.ش.
+
*احمد مقریزى، المقفى الکبیر، دار الغرب الإسلامی - لبنان - بیروت، ۱۴۲۷ ه.ق.
*مقريزى، احمد بن على، المقفى الكبير، 8جلد، دار الغرب الإسلامي - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1427 ه.ق.
+
{{سنجش کیفی
 
+
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
 
[[رده:بنی عباس]]
 
[[رده:بنی عباس]]
 +
[[رده: القاب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۰

«ابو الأملاک» لقب «علی» فرزند عبدالله بن عباس است که در سال ۴۰ هجری متولد شد. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نام او را علی و کنیه‌اش را ابوالحسن نهاد.[۱]

نقل است زمانی که امام علی علیه السلام کودک را به دست پدرش ابن عباس می داد فرمود: «خُذهُ الیک أبا الاملاک؛ بگیر پدر پادشاهان را».[۲] و این اشاره ای بود از سوی امام که فرزندان این کودک پادشاهانی خواهند بود. این سخن امام به حقیقت پیوست و از نسل ابن عباس، خلفای عباسی پدید آمدند. ابن عباس غیر از او فرزند دیگری نداشت.[۳]

علی بن عبدالله بن عباس فرزندانی داشت با نامهای: محمد، عبداللّه، عبدالصمد، اسماعیل، عیسى، داود، صالح، سلیمان، اسحاق و یحیى؛[۴] و محمد، پدر سفّاح و منصور، دو خلیفه نخستین عباسیان است.

از آنجا که نام و کنیه «علی بن عبدالله» مانند نام و کنیه امام علی علیه السلام بود، عبدالملک بن مروان پنجمین خلیفه اموی او را برای تغییر نام و کنیه تحت فشار قرار داد. به همین دلیل او کنیه اش را به ابومحمد تغییر داد، اما حاضر به تغییر نام نشد.[۵]

علی بن عبداللّه بن عباس فردی عالم، عابد و زاهد بود. طبق برخی از نقل های اغراق آمیز، در هر شبانه‌روز هزار رکعت نماز می خواند یا هزار سجده به جا می آورد.[۶] وی سرانجام در سال ۱۱۷ هجری در قریه حُمَیمَه در مسیر مدینه به دمشق وفات یافت.

پانویس

  1. تهذیب التهذیب، ج‏۷، ص: ۳۵۸
  2. روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ج‏۵، ص: ۱۶۰
  3. المقفى الکبیر، ج‏۴، ص: ۷۸
  4. الکنى و الألقاب، ج‏۱، ص: ۳۴۹
  5. روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ج‏۵، ص: ۱۶۰
  6. نک:المقفى الکبیر، ج‏۴، ص: ۷۸

منابع

  • سید محمدباقر خوانسارى، روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات، ایران - قم، ۱۳۹۰ ه.ق.
  • ابن حجر عسقلانى، تهذیب التهذیب، دار صادر - لبنان - بیروت، ۱۳۲۵ ه.ق.
  • شیخ عباس قمى، الکنى و الألقاب، مکتبة الصدر - ایران - تهران، ۱۳۶۸ ه.ش.
  • احمد مقریزى، المقفى الکبیر، دار الغرب الإسلامی - لبنان - بیروت، ۱۴۲۷ ه.ق.