جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابتدای بیماری پیامبر صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (پروژه4: اولویت بندی و رتبه بندی)
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
  
 +
بيمارى [[پيامبر اسلام]] صلى الله عليه و آله كه منجر به رحلت آن حضرت شد از نيمه ماه [[صفر]] آغاز شد.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۳۱، ص ۶۳۳ و ج ۳۷، ص ۱۱۶.</ref>
  
بيمارى [[پيامبر صلى الله عليه و آله]] كه منجر به رحلت آن حضرت شد از نيمه ماه [[صفر]] آغاز شد.<ref> [[بحارالانوار]]: ج 31، ص 633، ج 37، ص 116.</ref>
+
دلایل و روایات بسیاری وجود دارد که [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله ناشی از خوراندن سم به آن حضرت بوده است. از جمله [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام می فرماید: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن [[یهود|یهودی]] با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمود.<ref>کلینی، کافی، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش، ج ۶، ص ۳۱۵، ح ۳.</ref>  
 +
 
 +
در جای دیگری آن حضرت فرمود: "پیامبر اکرم (ص) در جریان [[غزوه خیبر|جنگ خیبر]] مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با [[شهادت در راه خدا|شهادت]] از دنیا می رود".<ref>محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۰۳، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۴۰۴ ق.</ref> در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که [[مرگ]] تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.
 +
 
 +
علاوه بر روایات [[شیعه]]، روایات فراوانی در [[صحاح سته|صحاح]] و دیگر کتب [[اهل سنت]] وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید، از جمله: در [[صحیح بخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان [[عایشه|عائشه]] فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده‌ام، در بدنم احساس می‌کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷، دار الفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
عبدالحسين نيشابورى، تقويم شيعه
+
* عبدالحسين نيشابورى، تقويم شيعه.
 
+
* [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa4348 "آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) به شهادت رسیدند؟"، سایت اسلام کوئست.]
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده

نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۱۹

تقویم هجری قمری

روز واقعه:15 صفر
سال 11 هجری قمری


بيمارى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كه منجر به رحلت آن حضرت شد از نيمه ماه صفر آغاز شد.[۱]

دلایل و روایات بسیاری وجود دارد که رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ناشی از خوراندن سم به آن حضرت بوده است. از جمله امام صادق علیه السلام می فرماید: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمود.[۲]

در جای دیگری آن حضرت فرمود: "پیامبر اکرم (ص) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".[۳] در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.

علاوه بر روایات شیعه، روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید، از جمله: در صحیح بخاری، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عائشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده‌ام، در بدنم احساس می‌کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".[۴]

پانویس

  1. مجلسی، بحارالانوار، ج ۳۱، ص ۶۳۳ و ج ۳۷، ص ۱۱۶.
  2. کلینی، کافی، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش، ج ۶، ص ۳۱۵، ح ۳.
  3. محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۰۳، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۴۰۴ ق.
  4. بخاری، صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷، دار الفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق.

منابع