آيه مشيت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه مشیت===
 
 
 
آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكید كرده است، «آیه ‌مشیت»<ref> الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.</ref> یا «آیه استثنا»<ref> الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.</ref> گفته‌اند:
 
آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكید كرده است، «آیه ‌مشیت»<ref> الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.</ref> یا «آیه استثنا»<ref> الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.</ref> گفته‌اند:
  
'''''«و‌لاَ‌تَقولَنّ لِشاىء إِنِّى فاعِلٌ ذلِكَ غَدًا × إِلاّ أَن یَشاءَ اللّهُ واذكُر رَبَّكَ إِذا نَسیتَ و قُل عَسى أَن یَهدیَنِ رَبِّى لاَِقربَ مِن هذَا رَشَدًا».'''''
+
{{قرآن در قاب| وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا|سوره=18|آیه=23}}
 
+
{{قرآن در قاب|  إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدً|سوره=18|آیه=24}}
بنا به نقلى در شأن نزول این آیه، هنگامى كه قریش نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله آمدند و از داستان [[اصحاب كهف]] و [[ذوالقرنین]] جویا شدند، پیامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بیایید تا پاسخ شما را بگویم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئیل نیامد و پس از گذشت مدتى، آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 نازل شد.<ref> نورالثقلین، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.</ref>
+
بنا به نقلى در شأن نزول این آیه، هنگامى كه قریش نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله آمدند و از داستان [[اصحاب كهف]] و [[ذو القرنین]] جویا شدند، پیامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بیایید تا پاسخ شما را بگویم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئیل نیامد و پس از گذشت مدتى، آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 نازل شد.<ref> نورالثقلین، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.</ref>
  
 
[[شیخ طوسى]] پس از نقل این شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.<ref> التبیان، ج‌ 7، ص‌ 30.</ref>
 
[[شیخ طوسى]] پس از نقل این شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.<ref> التبیان، ج‌ 7، ص‌ 30.</ref>
سطر ۱۵: سطر ۱۳:
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 401
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 401
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره کهف]]

نسخهٔ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۵۷

آیه 23 و 24 سوره كهف/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكید كرده است، «آیه ‌مشیت»[۱] یا «آیه استثنا»[۲] گفته‌اند:

مشاهده آیه در سوره

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا

مشاهده آیه در سوره


مشاهده آیه در سوره

إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدً

مشاهده آیه در سوره


بنا به نقلى در شأن نزول این آیه، هنگامى كه قریش نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمدند و از داستان اصحاب كهف و ذو القرنین جویا شدند، پیامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بیایید تا پاسخ شما را بگویم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئیل نیامد و پس از گذشت مدتى، آیه 23 و 24 سوره كهف/ 18 نازل شد.[۳]

شیخ طوسى پس از نقل این شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.
  2. الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.
  3. نورالثقلین، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.
  4. التبیان، ج‌ 7، ص‌ 30.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 401