آيه رضوان
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 18 سوره فتح/48 را كه از بيعت گروهى از مؤمنان در زير درخت با پيامبر صلى الله ...' ایجاد کرد)
-
آيه 18 سوره فتح/48 را كه از بيعت گروهى از مؤمنان در زير درخت با پيامبر صلى الله عليه و آله خبر مى‌دهد، و از آن‌جا كه در اين آيه از مؤمنان اظهار رضايت شده، آن را «آيه رضوان» گفته‌اند:[۱]
«لَقد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنينَ إِذ يُبايِعونَكَ تَحتَ الشَّجرَةِ فَعلِمَ ما فِى قُلوبِهِم فَأَنزلَ السَّكِينةَ عَليهِم و أثبَهُم فَتحًا قَرِيبًا».
در توضيح نزول اين آيه گفته‌اند: وقتى در سال ششم هجرى، مشركان قريش با ورود پيامبر صلى الله عليه و آله و همراهان براى انجام عمره به مكه مخالفت كردند، حضرت همه را زير درختى گرد آورد و بيعت كردند كه يا همه شهيد شوند يا مكه را بگشايند.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 20، ص 354.
- ↑ شريف لاهيجى، ج 4، ص 195؛ مجمع‌البيان، ج 9، ص 177.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 384
