سید عمیدی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مجدالدین بن ابوالفوارس سید عبدالمطلب عمیدی (م، ۷۵۴ ق)، یکی از علمای بزرگ شیعه در شهر حله در قرن هشتم هجری بود. عمیدی سیدی جلیل القدر، با فضیلت و عالی مقام بود و مردم زمانش او را تکریم می نمودند. وی از احفاد حضرت سجاد علیه السلام بود.
تحصیلات
سید عمیدی متولد نیمه شعبان سال ۶۸۱ قمری است. او از کودکی و جوانی در مسیر علم و کسب فضائل بود و از محضر پدر و دائی عزیزش علامه حلی سالها کسب فضل نمود تا خود به درجه استادی رسید. وی در فقه، اصول، حدیث، کلام، تفسیر و ادبیات عرب مهارت داشت. عمیدی یکی از اساتید شهید اول علیه الرحمه است.
تألیفات
مجدالدین به اغلب کتب علامه حلی شرح یا حاشیه داشت که از آن جمله است:
- شرح مبادی الاصول،
- منیة اللبیت در شرح تهذیب الاصول،
- کنز الفواید در حل مشکلات قواعد علامه،
- تبصرة الطالبین در شرح نهج المسترشدین،
- شرح انوار الملکوت فی شرح الیاقوت.
وفات
سید عمیدی در شب دهم شعبان سال ۷۵۴ قمری وفات نمود. سنوات عمر او بیشتر به حله گذشت و در اواخر عمر دربغداد وفات نمود و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
منابع
- پایگاه شعائر
