مناقب الطاهرین (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۷ توسط History of islam (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|مناقب الطاهرین '''مناقب الطاهرين'''، اثر طبرسی،...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مناقب الطاهرین


مناقب الطاهرين، اثر عمادالدين حسن بن على طبرى (طبرسى)، عالم شيعى قرن هفتم هجرى، درباره امامت و زندگى چهارده معصوم(ع) به زبان فارسى است.

محقق درباره موضوع كتاب، مى‌گويد: موضوع كتاب، زندگانى و اثبات امامت و ولايت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شايد بتوان گفت كه ترجمه همه كتاب الثاقب في المناقب نوشته ابن حمزه طوسى (سده 6ق) در اين اثر آمده است[۱]

در كتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنكه مؤلف هر باب را به يك معصوم اختصاص داده و ذيل آن فصل‌هايى را آورده و عناوينى را به زبان عربى به اين فصل‌ها داده است. بسيارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در كتاب بسيار استفاده كرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است كه هنوز كلمات فارسى و عربى كاملا به‌هم‌آميخته بوده و گاه فهم عبارت را مشكل مى‌سازد. ضمن اينكه گاه عبارات فارسى مؤلف نيز واضح و گويا نيست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم كرد.

در اين كتاب، مطالب زيادى از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط كشيده شده و مطالبى كه در منابع معتبر ديده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌كه اين مطالب در كتب ديگر مؤلف نيز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده كه تشيع تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بيان معارف خود مى‌ديده است.

كتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پايان زندگى امام على(ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، كلياتى درباره مناقب ائمه آمده است.

يكى از كرامات حضرت فاطمه(س) چنين نقل شده است:

اسامة بن زيد گويد: رسول(ص) مرا به طلب على(ع) بفرستاد. على را يافتم در سجده خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را يافتم بر دست راست تكيه كرده و روى را پوشيده به جلبابى از پشم شتر و آسيا مى‌گرديد و دو دست كه وصف آن نتوان كرد، يكى آسيا مى‌گردانيد و ديگرى غله در دهان آسيا مى‌انداخت.

اسامه گويد: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ يكى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شيعه وى و خداى تعالى شدت و مكابدت فاطمه(ع) بديد در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ايشان به طرفة العين به زمين آيند. پس گفت: يا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده كنى و به امت من رسانى[۲]


پانويس

  1. مقدمه محقق، ج1، ص9
  2. متن كتاب، ج1، ص296

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.


منبع

ویکی نور