الفخری فی الآداب السلطانیة و الدول الاسلامیة (کتاب)

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

ابوعبدالله محمد بن على بن على بن طباطبا، معروف به ابن طقطقى (م 672 ق).

زندگی‌نامه و اظهارنظرها:

وى نقیب برجسته علویان حله، نجف، كربلا و از دانشمندان و مورخان شیعه مذهب در نیمه دوم قرن هفتم هجرى است؛ دورانى كه مغولان بر بغداد مستولى شدند. پدر وى شریف تاج الدین، نقیب علویان بود و در سال 672 كشته شد كه پس از وى فرزندش به نقابت رسید. ابن طقطقى از ادیبان و مورخان و نسب شناسان شایسته این دوره بوده است.

استادان:

على بن عیسى اربلى (صاحب كشف الغمة)، یحیى بن سعید حلى، ابن فوطى.

تألیفات:

الفخرى، الاصیلى فى انساب الطالبین.

معرفى اجمالى كتاب:

تألیف این كتاب در سال 701 ق به پایان رسیده و مطالب آن در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست، درباره دانش سیاست و ملك دارى است و فصل دوم كه پایان كتاب است، درباره تاریخ دولت اسلامى پس از رحلت پیامبر تا پایان خلافت عباسى است.

وى در بخش نخست به تحلیل سیاست پرداخته و ضمن بهره گیرى از نمونه هاى تاریخى، درباره موضوعاتى چون: سیاست و اقسام آن، دانش سیاست میان اقوام مختلف بكارگیرى عفو و كرم در حكومت دارى، هیبت و نقش آن در حفظ حكومت، مشورت و استبداد به رأى، تعریف كلى از دولت‌هاى كسروى، اسلامى، اموى و عباسى و ویژگی‌هاى آن‌ها، حقوق شاه، حقوق رعیت و... سخن گفته است.

وضعیت نشر:

این كتاب به وسیله انتشارات دار صادر چاپ و منتشر شده است.