نوشتار پیشنهادی هفته ۳۶
ابوجعفر محمّد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السّلام، امام پنجم از ائمّة اثناعشر و یکی از چهارده معصوم است. تولد امام باقر علیه السّلام در سال 57 و وفات آن حضرت در 114 است و مدت امامت آن حضرت 20 سال است. شهرت آن حضرت به لقب باقر و باقر العلوم که برگرفته از روایت جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است، نشان از درجه بالای علم ایشان دارد.
ولادت
امام باقر(ع)، در یکم رجب سال 57 هجرى قمری در شهر مدينه چشم به جهان گشود [۱].
کنیه
نام آن حضرت «محمد»، کنیه اش «ابو جعفر» و لقبش «باقر العلوم» يعنى «شكافنده ى دانشها»است.
نسب
امام باقر علیه السلام از دو سو- پدر و مادر- نسبت به پيامبر و حضرت على و حضرت زهرا عليهم السلام مى رساند، زيرا پدر او امام سجاد علیه السلام فرزند امام حسين علیه السلام، و مادر او بانوى گرامى فاطمه «ام عبد الله» دختر امام حسن(ع)است. بدین سبب آن حضرت را ابن الخیرتین و علوی بین علویین می نامیدند.
- ↑ مصباح المتهجد، شيخ طوسى، ص 557.