عبدالحسین صنعتی زاده کرمانی
نام کامل | عبدالحسین صنعتی زاده ی کرمانی |
زادروز | 1274 شمسی |
زادگاه | کرمان |
وفات | 1352 شمسی |
مدفن | پاریس |
| |
آثار |
دامگستران، سلحشور، رستم در قرن بیست و دوم، داستان مانى نقاش |
عبدالحسین صنعتی زادهکرمانی (1274-1352ش) از او با عنوان پدر رمان تاریخی ایران نام می برند. مهمترین اثر او مجمع دیوانگان است که نخستین اثر آرمانشهر ادبیات فارسی به شمار میرود.
ولادت
عبدالحسین صنعتی زادهکرمانی نویسندهی شناخته شده داستانهای تاریخی و پدر رمان هاى تاریخى ایران ، در سال ۱۲۷۴ در کرمان به دنیا آمد . پدرش علیاکبر و مادرش زهرا نام داشتند .
کودکی
صنعتیزاده از سرگذشت خود در کتاب "روزگاری که گذشت" چنین سخن میگوید: "از ایام طفولیت تا به سن سه سالگی آنچه به خاطر رنج و زحمت بسیاری بوده که در قنداق احساس می کردم . بیشتر اوقات دست و پاها و سر و گردنم را با دستمالها و نوارهای زیاد بنوعی که هیچ آزادی نداشتم بسته بودند . اتفاقاً عکاسی داود نام ارمنی که با پدرم دوستی داشت عکسی در سن شش ماهگی از من برداشته که آن عکس یادگار ایامی است که در قنداق بسر میبردم ... سر تا پایم را دستمالپیچ کردهاند و خدا بهتر میداند که با نداشتن زبان چگونه این وضعیت را تحمل کردهام . برای آنکه باسواد شوم و بتوانم قرآن بخوانم مرا در نزدیکی همان منزلی که سکونت داشتیم در نزد زن نانوائی که مکتبخانهای داشت گذاردند . منهم مانند سایر اطفال روی پوست پاره گوسفندی که از منزل برده بودم نشستم و علم جزوی در جلو رویم گذاردند . از کلمات عربی و حروف ریز چیزی نمیفهمیدم و زبانم یارای خواندن ابجد ، هوز ، حطی نداشت . پس از روزهای متوالی رفتن به این خانه ابداً چیزی یاد نگرفتم و با آنکه کتک زیادی خوردم و از اشک چشمم تمام صفحات عم جزو تر میشد چیزی یاد نگرفتم . مکتبدار در ضمن چرخریسی به درس دادن شاگردان هم میپرداخت و شاگردان هم در ضمن درس خواندن پشمهای ملا را که بایستی رشته شود با انگشتان خود از هم باز مینمودند و این عمل را به زبان کرمانی انجام می دادند .
آثار
از جوانى علاقه به داستاننویسى داشت. در حدود 1290 ش نخستین رمان تاریخى خود به نام «دامگستران» یا «انتقامخواهان مزدك» را نوشت. از دیگر آثارش: «سلحشور»؛ «رستم در قرن بیست و دوم»؛ «داستان مانى نقاش»؛ «سیاهپوشان»، داستان ابومسلم خراسانى؛ «مجمع دیوانگان».
وفات
ماخالسكى، صنعتى زاده را پدر رمانهاى تاریخى ایران نامیده است. وى سرانجام در پاریس درگذشت.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص58.