دانشنامه اسلامی:شیوه نامه تدوین مقاله

شیوه‌نامه تدوین مقاله

انواع مقاله‌های مورد قبول:

پس از عضویت در دانشنامه شما می‌توانید یکی از این دو نوع مقاله را به شرط برخورداری از ویژگی‌هایی که توضیح داده می‌شود، ایجاد نمایند:

1. مقاله‌هایی که نوشته خودتان باشد.
2. مقاله‌هایی که گزینش شما از یک کتاب یا نشریه باشند به نحوی که در عین اجمال در موضوع خود جامع و کافی باشد البته با ذکر نام منبع و مولف آن در صدر مقاله.

ویژگی‌هایی که یک مقاله بایستی داشته باشد:

عنوان مناسب:

1. نام و اصطلاحی باشد که بیشتر از همه توسط منابع معتبر استفاده می‌شود و در نزد خوانندگان شناخته شده‌تر است.
2. عنوان مقالات دانشنامه نبایستی روزنامه‌ای باشد یا به گونه‌ای باشد که نتیجه مقاله در آن بیان شده باشد. به عبارت دیگر بایستی صرفا بیان‌کننده موضوع مقاله باشد و اضافه بر آن دید و نظر خاصی را به خواننده القا نکند.

سازمان منسجم:

1. مقاله از يک ساختار شفاف برخوردار باشد و سیر منطقی خوبی داشته باشد. (مطلب به صورت پراکنده بیان نشده باشد.)
2. عنوان‌ها و زير‌عنوان‌های مناسب، صحيح و مرتبطی بکار برده شده‌اند.

بیان علمی:

1. مقالات بایستی کاملا علمی و نه احساسی و جمله‌پردازی باشد.
2. هر مدعایی بایستی مستدل بیان شود اگر مدعایی عقلی است با دلیل و برهان اثبات شود و اگر نقلی یا تجربی است، مدرک داشته باشد.

ارجاعات دقیق:

1. نقل از منابع حتی‌المقدور نقل بدون واسطه باشد.
2. در صورت نقل از یک منبع باواسطه، ذکر منبع واسطه ضروری است.
3. در پی‌نوشت یا بخش منابع مشخصات کامل منبع مطابق با شیوه ارجاع به منابع در این دانشنامه ذکر شود.
4. در هر حوزه‌ای مدعاها به منابع شناخته شده همان حوزه ارجاع داده شود.

راهنمای تعیین کلید واژه‌ها:

کلیدواژگان کلمات مهم و کلیدی اشاره‌کننده به عنوان، موضوع و محتوای مقاله هستند که در صدر آن قرار می‌گیرند و موجب می‌گردد کاربر از بانک کلیدواژگان یا از طریق جستجو در محدوده کلیدواژگان به مقاله شما برسد يك مقاله می‌تواند بین 3 تا 10 كليدواژه داشته باشد.

در شهر دانایی با توجه به کاربردهایی که کلیدواژه‌های هر مقالات دارند، کلیدواژه‌های تعیین شده بایستی حداقل یکی از خصوصیات زیر را داشته باشند:

1. عنوان مقاله باشند یا کلمات محوری آن (در صورتی که عنوان طولانی نباشد خود عنوان انتخاب می‌شود و در غیر این صورت کلمات محوری عنوان)
2. بیانگر موضوع مقاله باشند.
3. بیان کننده موضوعی باشند که در آن مقاله مطلب قابل توجهی دارند.
4. نزدیکترین موضوع عام‌تر از موضوع مقاله که مقاله در ذیل آن قرار می‌گیرد.