آیه تسمیه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۹ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه تسمیه

«بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» را «آیه تسمیه»[۱] یا بَسمله مى‌گویند.[۲] در ‌آغاز همه سُوره‌هاى قرآن به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 سوره نمل/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.[۳]

امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز سوره توبه/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.[۴]

پانویس

  1. روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.
  2. تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.
  3. روض الجنان، ج 1، ص 44.
  4. التبیان، ج‌ 1، ص‌ 24.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 378