آیه امانت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۶ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه امانت

آیه 72 سوره احزاب/ 33 از پذیرش امانتى بزرگ به وسیله انسان خبر داده است. امانتى كه آسمان ها، زمین و كوه ها از پذیرش آن سرباز زدند و از آن هراسیدند؛ ولى انسان آن را پذیرفت؛ از همین رو برخى این آیه را «آیه امانت» نام نهاده اند.[۱]

«إِنّا عَرضنَا الأَمانةَ عَلى السَّموتِ والأَرضِ والجِبالِ فَأَبینَ أن یَحمِلنَها و أَشفَقنَ مِنهَا و حَملَها الإِنسنُ إِنّه كانَ ظَلومًا جَهولًا».

پانویس

  1. تتمة المراجعات، ص 53.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 372