سید محمد معصوم
حاج ميرزا معصوم یکی از اعلام و زهاد معروف عصر خويش بوده که در سال 1232 فوت نمود. فرزندش سيد محمد معصوم معروف به سيد قصير (مشهدی) سيدی جليل و عالمی فقيه بود. سيد محمد از کرسی درس علمای عراق حضرات: بهبهانی، سيد بحر العلوم، مرحوم کاشف الغطاء و ديگر اساتيد سالها بهره مند بود و خود مجتهدی کامل و دانشمندی پرهيزکار گرديد.
سنوات عمر اين آقا نيز مانند پدرش بيشتر در ارض اقدس رضوی سپری شد و از کرسی درس او فضلائی چند به درجه علمی او نايل آمدند. نوشته اند سيد محمد چند سالی را اصفهان اقامت گزيد و در آنجا تدريس می نمود و آقايان شفتی و کرباسی سيد مزبور را خيلی اکرام و از او تجليل می نمودند. از آثار معروف از یک دوره فقه مبسوط به نام مصابيح و شرحی بر لمعه شهيد و رساله در طهارة می باشد. نوشته اند سيد مذکور در اواخر عمر قسمتی از بدنش فلج شد و از معالجه ها سودی نگرفت و سرانجام در سال 1255 (اوسط قرن سيزدهم) در تهران وفات نمود و جنازه او با احترام تمام در مشهد مقدس به خاک رفت. بعد از او فرزند بزرگوارش سيد حسين معصوم وارث علوم خاندان خويش گرديد.
منابع
سایت شعائر
