شیخ محمود عراقی میثمی
شيخ محمود فرزند شيخ جعفر اراکی معروف به شيخ محمود عراقی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجری است. عراقی فقيهی اصولی و مجتهدی محدث و عالم به علم رجال بود. مرحوم عراقی از ابتدای جوانی مقدمات علوم دينش را به پايان برد و به دنبال کسب علوم اسلامی هجرتهای علمی نمود. در اواسط قرن سيزدهم در اصفهان و بروجرد از حضور حاج سيد اسد الله شفتی اصفهانی و حاج سيد محمد شفيع چاپلقی که اشاره به مقام علمی آنها نموديم، مدتها برخوردار بود، سپس مسافرتی به اراک و تهران و آذربايجان و خراسان نمود و از هر جا توشه هائی اندوخت عراقی سرانجام گمشدۀ خود را در عراق پيدا نمود و سالها از محضر شيخ انصاری به خوبی برخوردار گشت تا به مقام اجتهاد و استادی نائل گشت، و خود سالها به کرسی تدريس و تحقيق نشست. تأليفات او دلالت بر احاطه علمی و دانشهای فراوان او دارد. مجلدات قوامع او در علم اصول است و مجلدات لوامع در علم فقه و خزائن او در شرح قواعد معروف است. وی همچنين کتاب دار السلام را در احوال امام ثانی عشر عليهم السلام و کتاب مشکوة را در مراثی اهل عصمت به رشته تحرير برد و سرانجام در اوايل قرن چهاردهم در نجف اشرف وفات نمود.
منابع
پایگاه شعائر
