اذن دخول

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو


اذن ورود، هم در آداب معاشرت اسلامى است كه انسان سرزده و بى اذن و اجازه وارد منزل و اتاق كسى نشود و قبلا اعلام كند كه به اين، استيذان و استيناس هم مى‌گويند و در آيات 28-26 سوره نور مطرح شده است و هم در آداب زيارت حرم هاى مطهر پيامبر و ائمه و بقاع متبركه آمده است كه به عنوان رعايت ادب نسبت به حريم اولياى خدا متن ‌خاص اذن دخول در آستانه ورود به حرم خوانده شود.

در متن اذن دخول به حرم رسول ‌خدا صلی الله علیه و آله آمده است: «اللهم انى وقفت على باب بيت من بيوت نبيك و آل نبيك... باذن ‌الله و اذن رسوله و اذن خلفائه و اذنكم صلوات الله عليكم اجمعين ادخل هذا البيت...».[۱]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج 97، ص 160.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.