آداب دعا کردن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
در منابع اسلامی برای دعا کردن آدابی ذکر شده است که عبارتند از:
- حضور قلب .
- خضوع و فروتنی .
- امیدواری .
- شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نیاز.
- امیدواری به خدا و قطع امید از دیگران .
- پرهیز از گناه به ویژه ستم مالی و آبرویی به مردم .
- گریستن . روایت شده است : ((بین بهشت و جهنم ، گردنه ای است که کسی از آن عبور نمی کند، مگر کسانی که از ترس خدا، خیلی گریه کرده باشند.))
- سپاس و ستایش خداوند.
- ذکر نامهای خدا که مناسب دعایش می باشد و نیز گفتن نعمتهای خداوند و شکر آن ، بیان گناهان و آمرزش خواستن برای آنها.
- درنگ و عجله نکردن و اصرار و پافشاری در دعا. زیرا خداوند درخواست کننده لجوج را دوست دارد و حداقل پافشاری این است که دعای خود را سه بار تکرار کرده و خواسته خود را سه بار بگوید.
- پنهان دعا کردن . زیرا هم فرمان خداوند را که می فرماید: ((در پنهان دعا کنید)) اجابت کرده و هم از آفت ریا دور می ماند. روایت شده است : ((دعای پنهانی ، برابر با هفتاد دعای آشکار است )).
- شریک ساختن دیگران در دعا.
- با دیگران دعا کردن . دعا در جمع نیز باعث اجابت است . بهترین جمعیت برای دعا، چهل نفر است . چهار نفر هم می توانند هر کدام ده بار دعا کنند و اگر نتوانست در جمع دعا کند، خود نیز می تواند چهل بار دعا کند.
- تضرع در دعا به همراه قلب خاضع و بدن متواضع و چاپلوسی . خداوند به حضرت موسی (علیه السلام ) وحی کرد: ((موسی ! هنگامی که مرا می خوانی ترسان باش ، صورت خود را خاک آلوده کن و با اعضای مهم بدنت ، برایم سجده کن ... قلبت را با ترس از من بمیران . زنده دل و کهنه لباس باش ...))
- صلوات فرستادن بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم ) و آل او (علیهم السلام ) در اول و آخر دعا باعث اجابت دعا است .
- پاکدلی و روی آوردن با تمام وجود به خداوند.
- دعا کردن قبل از بلا.
- شریک نمودن دیگران در دعا و قبل از خود، آنان را دعا کردن .
- بلند کردن کف دستها هنگام دعا.
- در دست داشتن انگشتری عقیق یا فیروزه . از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده : ((هیچ کف دستی به سوی خدای متعال بلند نشده است که نزد او محبوبتر باشد از کفی که انگشتر عقیق در آن است .))
- صدقه دادن قبل از دعا، باعث اجابت دعا می گردد.
- انتخاب اوقات مخصوصی برای دعا، مثل شب و روز جمعه ، بین ظهر و عصر روز چهارشنبه برای نفرین کردن کفار، وقت نماز عشاء، یک ششم اول از نیمه دوم شب ، آخر شب تا طلوع فجر، بین طلوعین ، سه شب قدر در ماه رمضان که برترین آن شب بیست و سوم است ، شبهای احیاء که عبارتنداز: شب اول رجب ، نیمه شعبان ، عید فطر و قربان و روز عرفه ، فطر و قربان ، هنگام وزیدن بادها، باریدن باران ، از بین رفتن سایه ها و ریختن اولین قطره خون مقتول مؤ من ، هنگام اذان ظهر و از طلوع فجر تا طلوع خورشید، بعد از نمازهای واجب ، وتر، فجر و نماز ظهر و مغرب .
- مکانهای خاص نیز به اجابت دعا کمک می کنند. مانند: ((راءس الحسین و مکانی که زیر گنبد آن قرار دارد)).
- حالات عالی مانند رقت قلب .
- طهارت ، نماز و روزه [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه المراقبات ، ص 257-230.
منابع
آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه, ابرقویی، روح الله ,قم: حرم، 1381.
