سنن ابن ماجه (کتاب)
یکی از 6 کتاب حدیثی معتبر نزد اهل سنت که با عنوان صحاح سته شناخته می شوند.
مؤلف کتاب
ابوعبدالله محمّد بن يزيد بن عبدالله بن ماجه قزوينى، معروف به ابن ماجه از محدّثان بزرگ اهل سنّت در قرن سوم است. او در سال ۲۰۹ هجرى به دنيا آمد. وى براى فراگيرى حديث، به مكان هايى هم چون بصره، كوفه، بغداد، شام، مصر و رى سفر نمود[۱] و از اساتيدى هم چون داوود بن رشيد، ابراهيم بن منذر حزامى، عبدالله بن معاويه و هشام بن عمار استفاده نمود[۲] وى متوفاى ۲۷۵ هجرى است.
معرفی کتاب
این کتاب یکی از 6 کتاب حدیثی اهل سنت است که با عنوان صحاح سته شناخته می شوند. به اعتقاد بسيارى از عالمان اهل سنّت، كتاب ابن ماجه مملوّ از احاديث موضوع و ضعيف است![۳] شيخ البانى احاديث ضعيف اين كتاب را در كتابى به نام ضعيف سنن ابن ماجه جمع كرده است. حافظ سندى، نويسنده حاشية سنن ابن ماجه معتقد است كه در كتاب ابن ماجه حدود چهارصد حديثِ ضعيف الاسناد وجود دارد[۴] روايات ضعيف و موضوع به قدرى در كتاب ابن ماجه فراوان است كه برخى از بزرگان اهل سنّت اين كتاب را از جرگه صحاح ستّه خارج دانسته اند و معتقدند سنن ابن ماجه لياقت آن را ندارد كه از صحاح به شمار آيد. از اين رو كسانى كه سنن ابن ماجه را از دايره صحاح خارج ساخته اند، كتاب موطّأ مالك را به عنوان يكى از صحاح شش گانه معرفى مى كنند.[۵] سنن ابن ماجه در بين صحاح به حسن ترتيب ممتاز است.[۶]
شروح کتاب
بر اين كتاب،سيوطى و جمعى ديگر شرح نوشتهاند.شرح سيوطى موسوم به «مصباح الزجاجة على سنن ابن ماجه» نام دارد.ن
پانویس
منابع
1.علم الحدیث شانه چی
2.جواهر الکلام فی معرفة الإمامة والإمام, آيت الله سيد على حسينى ميلانى