آیه رضوان

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه رضوان

آیه 18 سوره فتح/48 را كه از بیعت گروهى از مؤمنان در زیر درخت با پیامبر صلى الله علیه و آله خبر مى‌دهد، و ‌از آن‌جا كه در این آیه از مؤمنان اظهار رضایت شده، آن را «آیه رضوان» گفته‌اند:[۱]

«لَقد رَضِىَ اللّهُ عَنِ المُؤمِنینَ إِذ یُبایِعونَكَ تَحتَ الشَّجرَةِ فَعلِمَ ما فِى قُلوبِهِم فَأَنزلَ السَّكِینةَ عَلیهِم و أثبَهُم فَتحًا قَرِیبًا».

در توضیح نزول این آیه گفته‌اند: وقتى در سال ششم هجرى، مشركان قریش با ورود پیامبر صلى الله علیه و آله و همراهان براى انجام عمره به مكه مخالفت كردند، حضرت همه را زیر درختى گرد آورد و بیعت كردند كه یا همه شهید شوند یا مكه را بگشایند.[۲]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج‌ 20، ص‌ 354.
  2. شریف لاهیجى، ج‌ 4، ص‌ 195؛ مجمع‌البیان، ج‌ 9، ص‌ 177.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384