آیه انفال

آیه انفال

نخستین آیه سوره انفال/ 8 را «آیه انفال» نامیده اند.

شأن نزول این آیه در جنگ بدر است كه برخى مسلمانان و سربازان اسلام پس از پایان جنگ درباره چگونگى تقسیم غنایم با یكدیگر درگیر شدند. آیه نازل شد و با صراحت، غنایم را از آن خدا و پیامبرش دانست و حضرت غنایم را به طور مساوى میان همه جنگ جویان تقسیم كرد.

این آیه در ادامه، مسلمانان را به پرهیزكارى، اصلاح ذات البین و اطاعت از خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمان داده است.

«یَسَلونَكَ عَنِ الأَنفالِ قُل الأَنفالُ لِلّهِ والرَّسولِ فَاتَّقُوا اللّهَ و أَصلِحوا ذَاتَ بَینِكُم و أَطیعُوا اللّهَ و رَسولَهُ إِن كُنتُم مُؤمِنین».

در این كه این آیه با آیه 41 همین سوره كه فقط یك پنجم غنایم را به خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله متعلق مى داند، نسخ شده است. مفسران اختلاف كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد كه منافاتى بین این دو آیه وجود نداشته باشد و آیه خمس، آیه انفال را نسخ نمى كند؛ زیرا در واقع، همه غنیمت در اختیار پیامبر صلى الله علیه و آله است و حضرت در جایگاه حاكم اسلامى، چهار پنجم این غنایم را در اختیار جنگ جویان قرار مى دهد.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374