آیه اعتداء
نسخهٔ تاریخ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۹ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه اعتداء
آیه 194 سوره بقره/ 2 «آیه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.[۱]
بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام (ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.[۲]
«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى عَلیكُم فَاعتَدوا عَلیهِ بِمثلِ مَا اعتَدى عَلیكُم».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370
