آیه استرجاع

آیه استرجاع

به بخشى از آیه 156 سوره بقره/ 2 «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون» «آیه استرجاع*» گویند.

از آن جا كه در این آیه، بر بعث و بازگشت به خدا اقرار شده، چنین نام گرفته است. این آیه و آیات پیشین، كسانى را ستایش كرده كه هنگام مواجهه با مصیبت مى گویند: «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون».

در آیه 157 سوره بقره/ 2، صابرانِ مسترجع را داراى مقامى والا و مشمول درود و رحمت الهى مى داند:

«أُولل- كَ عَلیهِم صَلَوتٌ مِن رَبّهِم و رَحمَةٌ و أُولل- كَ هُمُ المُهتَدون».

در شأن نزول این آیه آمده است كه امام على علیه‌السلام هنگام شنیدن خبر شهادت حمزه و به نقلى جعفر، جمله «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون» را بر زبان راند؛ سپس این آیه نازل شد.

همان گونه كه از آیه استفاده مى شود، در روایات نیز بر «استرجاع» هنگام روبرو شدن با هر گونه مصیبت - هر چند اندك باشد - تأكید شده است. در این زمینه، ده ها روایت در منابع شیعه و سنّى وارد شده است.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 369