آب کثیر
نسخهٔ تاریخ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۸:۵۱ توسط Heidariyan47 (بحث | مشارکتها)
در فقه اسلامی آب كثير، مقابل آب قليل است .
فقيهان عنوان آب كثير را درباره آب غير قليل به كار برده‌اند كه شامل آبهاى كرّ، جارى، باران، چشمه، چاه و حمّام مى‌شود. گاه آب كثير مقابل آب جارى به كار مى‌رود كه مراد از آن آب كُرّ است.
ویژگی آب کثیر
آب كثير مطلق، به ملاقات نجاست نجس نمى‌شود، مگر آنكه رنگ، بو يا مزه آن به نجاست تغييركند. آب نجس ـ اعم از قليل و كثير ـ با اتّصال به آب كثير در صورت آميختگى با آن و زوال تغيّر پاك مى‌شود. در حصول طهارت بدون امتزاج اختلاف است. [۱] به قول مشهور، چيز نجس با يك بار شستن در آب كثير پاك مى‌شود.[۲]مشهور متأخّران در تطهير شى‌ء نجس ـ مانند لباس ـ با آب كثير، فشردن و خروج غساله را معتبر نمى‌دانند.[۳]
پانویس
- ↑ مرحوم نجفی، جواهر الكلام 1/172 ـ 173
- ↑ مرحوم نجفی، جواهر الكلام 6/196
- ↑ سید عبدالاعلی سبزواری، مهذب الاحكام 2/ 38 .
منابع
- فرهنگ فقه فارسی، ج 1، ص 105.
