متکبر (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۵۷ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکتها)
از اسماء حسنى خداوند است که قرآن کریم آمده است: السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ [۱]. و آن بمعنى صاحب كبرياء و صاحب عظمت است چنانكه زمخشرى گفته: «البليغ الكبرياء و العظمة» در اقرب الموارد ميگويد: «تكبّر الرّجل: كان ذا كبرياء» در الميزان آمده: متكبّر آنست كه متلبّس بكبرياء و در آن ظاهر باشد. اين صفت در خداوند صادق است زيرا كبرياء و عظمت حقيقى از آن اوست [۲] قرآن کریم می فرماید: وَ لَهُ الْكِبْرِياءُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ [۳]
پی نوشت
منابع
قاموس قرآن, سید علی اکبر قرشی, تهران:دار الكتب الإسلامية,1371