آیه اعتداء
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۹ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 194 سوره بقره/ 2 «آيه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.<ref> كتاب البيع، ج 1، ص 622.<...' ایجاد کرد)
-
آيه 194 سوره بقره/ 2 «آيه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.[۱]
بر اساس شأن نزولى كه در ذيل اين آيه آمده است، مشركان عرب كه از پيامبر شنيده بودند جنگ در ماه هاى حرام (ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب) در اسلام جايز نيست، درصدد بودند خود حرمت اين ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه اين آيه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت اين ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نيز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.[۲]
«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى عَليكُم فَاعتَدوا عَليهِ بِمثلِ مَا اعتَدى عَليكُم».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 370
