عظیم (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجيد كردن و تجليل نمودن است و خداوند را از آن جهت عظيم گويند كه براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهايتى نباشد.

صفت عظيم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در قرآن استعمال شده است.

• «...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم». (سوره بقره(2)، 255)

و نيز: 42/4؛ 56/74 و 96؛ 69/33 و 52.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 423.