عظیم (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجيد كردن و تجليل نمودن است و خداوند را از آن جهت عظيم گويند كه براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهايتى نباشد.

صفت عظيم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در قرآن استعمال شده است.[۱]

و نيز: 42/4؛ 56/74 و 96؛ 69/33 و 52.

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص840.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 423.