حجر (فقه)

«حجر» در لغت، به معناى منع است و در فقه، «محجور» به كسى گفته مى شود كه طبق قانون شرع، به عللى از تصرف در اموال خود منع شده باشد.

افرادى كه از نظر شرعى، محجور و از تصرف در مال خود ممنوع مى باشند فراوانند، از جمله:

• 1- مفلس؛

• 2- كودك تا وقتى كه به حد بلوغ برسد و رشيد شود؛

• 3- مجنون ؛

• 4- سفيه: كسى كه مال خود را بيهوده مصرف مى كند و توانايى نگهدارى و معامله با آن را ندارد.