آیه 122 انعام
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 350
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آیه 122 سوره انعام
«أَوَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً».[۱]
«شیخ طوسی» درباره كسى كه آیه براى او نازل شده، اختلاف است. ابن عباس و حسن بصرى و غیر آن دو از مفسرین گویند: درباره تمام مؤمنین و كفار نازل شده.
عكرمة گوید: درباره عمار یاسر و ابوجهل نازل گردیده، چنان كه امام محمدباقر علیهالسلام نیز فرموده اند.
ضحاك گوید: درباره عمر بن الخطاب آمده است،[۲] زجاج گوید: درباره پیامبر و ابوجهل نازل شده است ولى قول اول عمومیت دارد زیرا جمیع آنچه كه گفته شده است در آن داخل مى باشد.[۳]
پانویس
- ↑ بقیه آیة، «يَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرِینَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ؛ آیا كسى كه (مانند) مرده بوده است (از حیث نادانى) سپس او را زنده گردانیدیم و براى او روشنائى نهادیم كه میان مردم (به هدایت و علم و دیانت) راه برود مانند كسى است كه در تاریكى هاى (گمراهى) بوده كه نتواند از آن بیرون آید، این چنین آرایش داده شده از براى كفار آنچه را كه رفتار میكردند».
- ↑ چنان كه طبرى صاحب جامع البیان از ضحاك و ابوالشیخ از ابن عباس این موضوع را روایت كرده و افزوده اند كه درباره عمر بن الخطاب و ابوجهل نازل گردیده است.
- ↑ صاحب مجمع البیان بنا به نقل از ابن عباس چنین افزوده و گوید: درباره حمزة بن عبدالمطلب و ابوجهل بن هشام نازل شده بدین توضیح كه ابوجهل رسول خدا صلی الله علیه و آله را آزار رسانیده بود، خبر به حمزه دادند در صورتى كه هنوز مسلمان نشده بود با حالت غضب كمانى را كه در دست داشت سخت بر سر ابوجهل كوبید و سپس به رسول خدا صلی الله علیه و آله ایمان آورد.
