آیه 97 نساء
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 235
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 97 سوره نساء
«إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ».[۱]
«شیخ طوسی» اين آية درباره قومى نازل گرديد كه در مكه اسلام خود را بر رسول خدا صلى الله عليه و آله ظاهر كردند و مسلمان شدند وقتى كه پيامبر به مدينه مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، فتنه نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در جنگ بدر همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود بن اسد، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه بن الحجّاج، على بن اميّة بن خلف، ابوالجارود نيز اين موضوع را از امام محمدباقر عليه‌السلام روايت كرده است.[۲][۳]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «قالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصِيراً؛ همانا كسانى كه فرشتگان آن‌ها را مي‌ميرانند و به خويشتن ستمگر بودند (فرشتگان از آن‌ها پرسيدند و) گفتند: در كجا بوده ايد؟ (آنان در پاسخ) گفتند: ما در روى زمين از ناتوانان بوديم. گفتند: مگر زمين خدا پهناور نبود كه در آن به سفر پردازيد پس جايگاه ايشان در دوزخ است و چه بسيار بد جايگاهى است».
- ↑ در تفسير ابن مردويه با ذكر روايت مزبور نام دو نفر از اين اشخاص وليد بن عتبة بن ربيعة و عمرو بن امية بن سفيان ذكر شده ولى در تفسير ابن المنذر و تفسير طبرى و نيز طبرانى از ابن عباس روايت مزبور را بدون ذكر نام اين اشخاص به ميان آورده اند.
- ↑ در تفسير على بن ابراهيم چنين نقل شده كه آيه درباره كسانى نازل شده كه از دستور امیرالمومنین على عليه‌السلام درباره شركت در جنگ با سركشان گوشه گرفتند و با امام همكارى ننمودند. سپس فرشتگان در هنگام مرگ از آن‌ها سؤال كردند كه چرا چنين كردند در جواب گويند: كه ما از مستضعفين و بيچارگان بوديم و نمي‌دانستيم كه حق با چه كسى بوده است سپس فرشتگان گفتند، «ألم تكن ارض اللّه واسعة أي دين اللّه و كتاب اللّه واسع فتنظروا؛ آيا دين و كتاب خدا واسع نبود كه در آن نظر بيفكنيد و بينديشيد».
