آیه 7 آل عمران
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 106
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 7 سوره آلعمران
«هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ».[۱]
«شیخ طوسى» ربيع گويد: درباره وفد بخران نازل گرديد، هنگامى كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله بمحاجّه و مجادله پرداخته و چنين گفتند: كه آيا مسيح كلمة اللَّه و روحى از خدا نمى باشد؟ پيامبر فرمود: بلى چنين است، گفتند: همين امر براى ما كافى است سپس آيه «فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ» و نيز آيه (59) «إِنَّ مَثَلَ عِيسى عِنْدَاللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ» در اين سوره نازل گرديد.
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغاءَ تَأْوِيلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُواالْأَلْبابِ ؛ اوست خدائى كه بر تو (اى پيامبر) كتاب (قرآن) را فرستاد كه از زمره آن، آيات محكم است كه اصل (و پايه ساير آيات) قرآن است و زمره ديگر آن از متشابهات است و كسانى كه در دلهاى آنان (ميل به) لغزش و باطل است از آيات متشابهات آن پيروى مى كنند (آن هم) به خاطر طلب و خواستن فتنه گرى و (نيز) طلب و خواستن تأويل آن (در صورتى كه) تأويل آن را كسى جز خدا و بررسىكنندگان در دانش (ديگران) نميدانند، مى گويند: ما به خداوند گرويديم و همه از سوى خداى ما است و متذكر (و يادآور) نمى شود مگر صاحبان خرد (و انديشه)».