آیه 264 بقره
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 97
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 264 سوره بقره
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاتُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ».[۱]
مفضل بن صالح بعد از يك واسطه از امام باقر عليه‌السلام يا امام صادق عليه‌السلام نقل نمايد: كه اين آيه درباره عثمان بن عفان نازل گرديده كه از او به معاويه و پيروان او نيز سرايت كرده است.[۲]
و نيز سلام بن مستنير از امام باقر عليه‌السلام روايت نمايد كه اين آيه درباره عثمان بن عفان نازل شده است.[۳]
پانویس
- ↑ بقيه آية، «بِالْمَنِّ وَالْأَذى كَالَّذِي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَلايُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَيْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْداً لايَقْدِرُونَ عَلى شَيْ ءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لايَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ؛ اى آن كسانى كه گرويده اند، صدقه هاى شما را با منت گذاشتن و آزار دادن (به كساني كه صدقه داده ايد)، تباه نسازيد. مانند كسى كه دارائى خويش را از روى ريا بخشش نمايد و به خدا و روز رستاخيز ايمان نياورد مثل چنين كسى بدان ماند كه دانه را بر سنگ سخت بپاشد و تند بارانى غبار آن را بشويد و توانائى بدست آوردن حاصلى را از آن نداشته باشند و خداوند (گروه) كافران را هدايت نمى نمايد».
- ↑ تفسير عياشى.
- ↑ تفسير برهان از خاصه.
