آیه 197 بقره
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 66
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 197 سوره بقره
«الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ».[۱]
اين قسمت از آيه «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى » درباره اهل يمن نازل شده زيرا اينان با دست خالى حج ميكردند و زاد و توشه سفر با خود همراه نمى آوردند و مى گفتند: ما به خدا توكل مى كنيم سپس اين آيه نازل گرديد.[۲]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «فَلا رَفَثَ وَلافُسُوقَ وَلاجِدالَ فِي الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَالزَّادِ التَّقْوى وَاتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبابِ؛ حج در ماههاى معين (شوال و ذی القعده و ذی الحجه) است و هر كس بر او حج واجب شود (بايد بداند كه) جماع و گناه ها و گفتگوها(ى بانزاع) در حج نيست و آنچه از رفتار خوب بجاى آوريد. خداوند آن را ميداند و توشه برگيريد پس همانا بهترين توشه پرهيزكارى است و از من بترسيد (و پرهيزكار باشيد) اى صاحبان خرد».
- ↑ بخارى و عده اى از علماى عامه.