محمود صناعی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

صناعی، محمود

ملیت: ایرانی
قرن: 14

استاد، مترجم، محقق، مؤلف. تولد: 1297، اراك. درگذشت: شهریور 1364، لندن.

محمود صناعى كه اشعار خود را با عنوان «هونر» (فرود) و «هونر» (م) منتشر مى كرد، پس از پایان تحصیلات متوسطه در كالج آمریكایى تهران از دانشكده‌ى ادبیات و دانشكده‌ى حقوق دانشگاه تهران در رشته‌هاى فلسفه و علوم تربیتى و ادبیات پارسى و حقوق لیسانس گرفت.

پس از چند سال تدریس فلسفه و ادبیات فارسى در كالج آمریكایى تهران در سال 1324 براى تكمیل تحصیلات خود عازم انگلستان گردید و در دانشگاه لندن به تحصیل در رشته‌ى حقوق و فلسفه و روان‌شناسى مشغول شد و به دریافت درجه‌ى دكترى در رشته‌ى روان‌شناسى نایل شد.

در سال 1333 به عضویت انجمن بین‌المللى پسیكوآنالیز انتخاب گردید. مدتى به سمت رایزن فرهنگى ایران در انگلستان خدمت كرد. وى همچنین عضو هیئت نظارت تألیف تاریخ ایران در كمبریج بود پس از بازگشت به ایران به عنوان استاد در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد و به مقام‌هاى ریاست دانشسراى عالى تهران و معاونت وزارت فرهنگ نیز رسید.

دكتر محمود صناعى همچنین موفق به تأسیس و پایه‌گذارى مؤسسه‌ى روان‌شناسى در دانشگاه تهران شد. وى در این مؤسسه كتابخانه‌اى حاوى كتابهاى مربوطه و نشریات ادوراى گرد آورد. او بیش از ده سال پیش از فوتش به انگلستان عزیمت كرد و در لندن ساكن شد.

علاوه بر مقاله‌هایى كه در مجله‌هاى «ایران امروز»، «سخن»، «یغما»، «راهنماى كتاب» و «مهر» منتشر مى‌كرد و مقاله‌هایى به زبان انگلیسى در مجله‌هاى جهانى منتشر مى‌ساخت، فهرست آثار انتشار یافته وى به شرح زیر است: یادى از استاد (هرلدلسكى، 1332)؛ ترجمه‌ى چهار رساله افلاطون (1336)؛ آزادى فرد و قدرت دولت؛ آزادى و تربیت (1339)؛ اصول روان‌شناسى (نرمال ل. مان چاپ دوم، 1342)؛ پنج رساله از افلاطون (1334)؛ در آزادى (جان استوارت میل).

دكتر محمود صناعى در شهریور 1364 در لندن درگذشت. در سال 1297 تولد یافت. پس از انجام تحصیلات متوسطه وارد دانشكده‌ى ادبیات شد و لیسانسیه در رشته‌ى فلسفه و علوم ‌تربیتى شد. بعد به اروپا رفت و در دانشگاه لندن فلسفه و علوم‌تربیتى و روانشناسى تحصیل كرد و درجه‌ى دكترا گرفت.

چندى در دانشكده‌هاى انگلستان تدریس مى‌نمود، سپس به دعوت دولت ایران به تهران آمد و استاد دانشسراى عالى و دانشكده‌ى ادبیات تهران شد. مدتى ریاست دانشسراى عالى با او بود. بعد به معاونت وزارت فرهنگ و تعلیمات عالیه منصوب گردید. چندى هم وابسته‌ى فرهنگى ایران در لندن بود. صناعى در سال 1345 مجددا به روانشناسى به زبانهاى انگلیسى و فرانسه مى‌باشد.

مردى بود به تمام معنى دانشمند و بافضل در روانشناسى و روانكاوى صاحب بصیرت. وقتى كه در تهران اقامت داشت، مطبى دائر نمود و بیماران روانى را معالجه مى‌كرد. در سال 1365 درگذشت. (تو 1297 ش)، مترجم و نویسنده. در اراك به دنیا آمد. تحصیلات خود را در كالج آمریكایى تهران و دانشكده‌ى ادبیات و دانشكده‌ى حقوق به پایان رسانید و در رشته‌هاى فلسفه و علوم تربیتى و ادبیات فارسى و زبان خارجه و حقوق به اخذ لیسانس توفیق یافت.

پس از چند سال تدریس فلسفه و ادبیات فارسى در كالج آمریكایى تهران، جهت تكمیل تحصیلات به انگلستان رفت و پس از اخذ درجه‌ى دكترى از دانشگاه لندن به تحصیل پسیكو آنالیز (روانكاوى) پرداخت و در 1333 ش به عضویت انجمن بین‌المللى آن رشته انتخاب گردید.

مقالات متعددى كه وى در مسایل مختلف روانشناسى اجتماعى انتشار داد، او را در زمره‌ى متخصصین بین‌المللى این فن درآورد. صناعى مدتى رایزن فرهنگى سفارت ایران در انگلستان بود. از آثار وى: «آزادى و تربیت»؛ «اصول روانشناسى»، ترجمه؛ «پنج رساله از افلاطون»، ترجمه؛ «چهار رساله‌ى افلاطون»، ترجمه؛ «در آزادى»، ترجمه؛ «یادى از استاد»، ترجمه.