محمود صناعی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
دكتر محمود صناعى

صناعی، محمود

استاد دانشگاه، مترجم، محقق، مؤلف.

دكتر محمود صناعى در سال 1297 در اراک به دنیا آمد و در شهریور 1364 در لندن درگذشت. وی مردى بود به تمام معنى دانشمند و با فضل در روانشناسى و روانكاوى صاحب بصیرت. وقتى كه در تهران اقامت داشت، مطبى دائر نمود و بیماران روانى را معالجه مى‌كرد.

تحصیلات

محمود صناعى كه اشعار خود را با عنوان «هونر» (فرود) و «هونر» (م) منتشر مى كرد، تحصیلات خود را در كالج آمریكایى تهران و دانشكده‌ى ادبیات و دانشكده‌ى حقوق به پایان رسانید و در رشته‌هاى فلسفه و علوم تربیتى و ادبیات فارسى و زبان خارجه و حقوق به اخذ لیسانس توفیق یافت.

وی پس از چند سال تدریس فلسفه و ادبیات فارسى در كالج آمریكایى تهران در سال 1324 براى تكمیل تحصیلات خود عازم انگلستان گردید و در دانشگاه لندن به تحصیل در رشته‌ى حقوق و فلسفه و روان‌شناسى مشغول شد و به دریافت درجه‌ى دكترى در رشته‌ى روان‌شناسى نایل شد.

فعالیتها

صناعى در سال 1333 به عضویت انجمن بین‌المللى پسیكوآنالیز انتخاب گردید. مدتى به سمت رایزن فرهنگى ایران در انگلستان خدمت كرد. وى همچنین عضو هیئت نظارت تألیف تاریخ ایران در كمبریج بود. پس از بازگشت به ایران به عنوان استاد در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد و به مقام‌هاى ریاست دانشسراى عالى تهران و معاونت وزارت فرهنگ نیز رسید.

دكتر محمود صناعى همچنین موفق به تأسیس و پایه‌گذارى مؤسسه‌ى روان‌شناسى در دانشگاه تهران شد. وى در این مؤسسه كتابخانه‌اى حاوى كتابهاى مربوطه و نشریات ادوراى گرد آورد. او بیش از ده سال پیش از فوتش به انگلستان عزیمت كرد و در لندن ساكن شد.

آثار

دكتر صناعى علاوه بر مقاله‌هایى كه در مجله‌هاى «ایران امروز»، «سخن»، «یغما»، «راهنماى كتاب» و «مهر» منتشر مى‌كرد، مقاله‌هایى به زبان انگلیسى در مجله‌هاى جهانى منتشر مى‌ساخت. مقالات متعددى كه وى در مسایل مختلف روانشناسى اجتماعى انتشار داد، او را در زمره‌ى متخصصین بین‌المللى این فن درآورد. صناعى مدتى رایزن فرهنگى سفارت ایران در انگلستان بود.

فهرست آثار انتشار یافته وى به شرح زیر است:

یادى از استاد (هرلدلسكى، 1332)؛ ترجمه‌ى چهار رساله افلاطون (1336)؛ آزادى فرد و قدرت دولت؛ آزادى و تربیت (1339)؛ اصول روان‌شناسى (نرمال ل. مان چاپ دوم، 1342)؛ پنج رساله از افلاطون (1334)؛ در آزادى (جان استوارت میل).

منبع