محمود شهرکردی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شهرکردی، محمود

قرن: 14

(1353-1286 ق)

شاعر، متخلص به محمود. وى در كودكى به مرض آبله گرفتار شد و از نعمت بینایى محروم گردید. در شعر داراى طبعى روان و ذوقى سرشار بود. در یكى از تذكره‌ها سال وفات وى 1344 ق ذكر شده كه صاحب تذكره‌ى «شعراى معاصر اصفهان» آن را ناصحیح مى‌داند. از آثارش: «دیوان» شعر. از اوست:

شدم كور تا ننگرم عیب كس مرا عیب خود بایدم دید و بس

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص192.