روشهای تفسیری قرآن

انواع روش‌ها و گرایش‌ها در تفسیر قرآن

گاهی مفسر بر اساس عقل یا نقل (روایات) یا به کمک خود قرآن به تفسیر می پردازد

روش تفسیری عبارت است از طریق و شیوه‌ای كه هر مفسر برای تفسیر یك یا چند آیه انتخاب می‌كند و غالباً بستگی دارد به ابزاری كه در تفسیر بكار می‌برد.

محتویات

۱ روشهای متداول تفسیر قرآن
۲ تفاوت روشها و گرایش های تفسیری
۳ علت پیدایش شیوه‌های مختلف در قرآن
۴ روشهای تفسیر عقلی و نقلی قرآن
۵ منابع
۶ پیوندهای مفید

روشهای متداول تفسیر قرآن

روشهای تفسیری متداول صرف نظر از درستی یا نادرستی آنها عبارتند از : 1. تفسیر اجتهادی 2 . تفسیر قرآن به قرآن. 3 . تفسیر قرآن به عقل. 4 . تفسیر قرآن به روایات. 5 . تفسیر قرآن به رأی. 6 . تفسیر علمی. 7 . تفسیر موضوعی. 8 . تفسیر رمزی.

تفاوت روشها و گرایش های تفسیری

گاهی مفسران بر اساس علاقه و گرایش کلامی، فقهی، تاریخی یا فلسفی یا… قرآن را تفسیر می‌کنند؛ یعنی جنبه کلامی و اعتقادات قرآن، احکام یا مسائل تاریخی یا فلسفی آن را بیان می‌کنند؛ این‌ها گرایش‌های تفسیری است. و با این توضیح بین آن و روشهای تفسیر قرآن تفاوت وجود دارد لیکن در برخی از کتابهایی که به بررسی روش های تفسیر قرآن می پردازد بین این دو تمایز چندانی داده نشده و روشهای تفسیر قرآن در کنار گرایشهای تفسیری مورد بررسی قرار گرفته اند.

علت پیدایش شیوه‌های مختلف در قرآن

در زمان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ مردم مستقیماً از منبع متصل به وحی الهی استفاده می‌كردند و هر مشكلی را از ایشان سئوال می‌كردند و تفسیر از این قاعده مستثنی نبود و لذا بسیاری از روایات اسلامی، تفسیر آیات قرآن است كه از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ سئوال شده و ایشان مطلب آیه را توضیح داده‌اند.

در زمان ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ تا حدودی وضع بر همین منوال بود، خصوصاً برای شیعه كه قول آنها را حجت می‌دانند و در مورد تفسیر آیات هم از ایشان سئوال می‌شد.

اما در زمانهای بعد در قرون اولیه اسلام كم‌كم بحث‌های كلامی زیاد شد و این به علت فتح كشورهای جدید و برخورد مسلمانان با فرقه‌های مختلف اوج گرفت و در زمان خلفاء فلسفه یونانی به عربی منتقل شد و لذا درعهد عباسیان (اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم هجری قمری) بحثهای عقلی و فلسفی رشد كرد و در هیمن زمان هم تصوف ظاهر شد و بعضی مردم به ریاضت و مجاهده نفس و... روی آوردند و در این میان گروه سومی از مردم اهل حدیث شدند كه بر تعبد محض به ظواهر دینی پایبند بودند. و به خاطر همین اختلاف آراء اختلاف روشهای تفسیری هم بوجود آمد.

محدثین از روش تفسیر با روایات سلف صالح و صحابه و... پیروی می‌كردند و متكلمین و فلاسفه هم آیات را طبق مذهب مختار خودشان تفسیر می‌كردند و آیات مخالف را تأویل می‌كردند و متصوفه به تأویل آیات روی آوردند. و به همین ترتیب شیوه‌های تفسیری متعدد بوجود آمد.

روشهای تفسیر عقلی و نقلی قرآن

گاهی مفسر بر اساس عقل به تفسیر می‌پردازد که به آن روش «تفسیر عقلی» می‌گویند. «تفسیر نقلی» نیز یا تفسیر با الهام از روایات است، که به آن «تفسیر روایی» یا «مأثور» می‌گویند، و یا تفسیر با آیات دیگر است، که به آن «تفسیر قرآن به قرآن» می‌گویند.