آیه ۳۹ ق

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

در برابر آنچه می گویند، پایداری کن و در ستایش پروردگارت پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب آن تسبیح گوی.

نزول

شأن نزول آیات 38 و 39:

ابن عباس گوید: یهودیان نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمدند و درباره خلقت آسمان‌ها و زمین از وى سؤال کردند. پیامبر فرمود: خداوند زمین را روز دوشنبه خلق نمود.[۱]

و نیز گویند روز یکشنبه و دوشنبه خلق نمود[۲] و کوه‌ها و آنچه در آنست روز سه‌شنبه خلق نمود و درخت و نباتات و آب و ارزاق را روز چهارشنبه خلق فرمود[۳] و نیز گویند شهرها و آبادى ها را نیز در این روز خلق کرد[۴] و آسمان‌ها را روز پنج‌شنبه آفرید و ستارگان و ماه و آفتاب و فرشتگان را در روز جمعه آفرید.

سپس یهود پرسیدند: یا محمد پس از این خلقت و آفرینش، خداوند به چه کارى پرداخت؟ پیامبر آیه «ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ» را قرائت فرمود یعنى سپس به استیلاى بر عرش که حاکى از قوت و قدرت بى‌پایان خداوند است، پرداخت.

یهودیان گفتند: در این صورت کار خداوند در این مرحله پایان یافت و روز شنبه را به استراحت پرداخت و بر عرش خود تکیه زد تا رفع خستگى نماید. پیامبر پس از گفتار یهود در خشم شد و غضبناک گردید و خداوند براى رد گفتار یهودیان این آیات را نازل فرمود.[۵]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.
  2. حاکم صاحب المستدرک.
  3. حاکم صاحب المستدرک و تفسیر کشف الاسرار.
  4. حاکم صاحب المستدرک.
  5. تفسیر کشف الاسرار و حاکم صاحب المستدرک.

منابع

پیوندها