عزّی

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

يكى از دو بت معروف قريش كه اين قبيله و قبيله بنى كنانه آن را مى پرستيدند و در نخله محلى بين مكه و طائف منصوب بود و روزگارى برفراز كعبه بوده است. در سال هشتم هجرت، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خالد بن وليد را با سى نفر به نخله فرستاد كه اين بت را سرنگون سازد، چون خالد وارد بت خانه شد و شمشير خود را برهنه كرد خدمتكار بت صدا زد مي خواهى چه كنى؟ خالد گفت: ميخواهم به امر پيغمبر آن را سرنگون سازم. پس خالد به شمشير آن را بدو نيم كرد. (بحار: 21/145)

و گويند عزى درختى بود كه در نخله قرار داشت و آن را بتى بود كه غطفان آن را مى پرستيدند و خدمه آن از بنى صرمة بن مره بودند. و عزى را جديدتر از لاة و منات دانند. و آن عظيمترين اصنام قريش است و آن را زيارت مي كردند و هديه مي دادند و بوسيله ذبح قربانى بدان تقرب مي جستند. (معجم البلدان)

منابع

• سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.