قبیله ثقیف

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ثقيف از قبايل بزرگ عدنانى ساكن در شهر طائف بود. برخى مفسّران، نزول آيه 168 سوره بقره(2) را درباره ثقيف و ديگر قبايلى دانسته‌اند كه بعضى خوردني هاى حلال را بدون دليل بر خود حرام كرده بودند.

بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آيه 16 سوره فتح(48) ثقيف است.

مفسّران بسيارى نزول آيه 48 سوره مرسلات(77) را درباره ثقيف دانسته‌اند كه برخلاف دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، از خواندن نماز خوددارى كرده، آن را بر خود عيب دانست.

منابع

فرهنگ قرآن، ج9.