باطن (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


باطن، به معناى مخفى از حواسّ[۱] و از اسماى خداوند است و در تفسير آن آمده است:

  1. پنهان از ديدگان و گمانهاى آفريده‌ها.[۲]
  2. غيرقابل ادراك با حواسّ.
  3. محيط بر هر امر باطنى.[۳] اين واژه در قرآن همراه با ظاهر به كار رفته است. (سوره حدید(57)‌/3)

پانویس

  1. مفردات، ص‌130، «بطن».
  2. لسان‌العرب، ج‌1، ص‌434، «بطن».
  3. روح‌المعانى، مج 15، ج‌27، ص‌255؛ الميزان، ج‌19، ص‌145.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 6.