ذوالمعارج

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود. معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.

در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:

1. يعنى خداوند داراى فواضل و برتري هاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبياء و اولياى خود در بهشت عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.
2. منظور از «معارج»، جايگاه عروج فرشتگان به آسمان است.
3. بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.

ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:

«مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج». (سوره معارج(70)/ 3)

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319.