طائف

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

طائف، نام شهر و بلاد ثقيف در وادى اى است كه ابتداى آن «لقيم» و انتهاى آن «رهط» ـ كه دو ده اند ـ باشد نيز از بلاد حجاز و مقام عشيره ثقيف و دوازده فرسنگ تا مكه معظمه فاصله دارد. اين شهر شامل دو محله است: يكى به نام طائف ثقيف و ديگرى به نام رهط. در قديم اين شهر را «وجّ» مى ناميدند و پس از آن كه در اطراف آن حصار كشيدند، طائف ناميده شد. اين شهر در پشت كوه غزوان واقع شده است. در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه اسلام فتح گرديد.

در قرآن از اين شهر، همراه با شهر مكه و در مقام پاسخگويى به سخن مشركان براى انتخاب پيامبر و نزول قرآن، با عنوان «قريتين» ذكر شده كه در آيه 31 سوره زخرف آمده است و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود:

«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَريَتَينِ عَظيم».(سوره زخرف(43)/31)

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 169.